غول الرجام. [ غ َ لُرْ رُ ] ( اِخ ) نام جایی است. ( منتهی الارب ) ( تاج العروس ). یاقوت در معجم البلدان این شعر لبید را آورده : عفت الدیار محلها فمقامها بمنی تأبد غولهافرجامها. سپس گوید: غول و رجام دو کوه اند. رجوع به معجم البلدان ذیل غول و هم ماده غول شود.
