فاتنه

لغت نامه دهخدا

( فاتنة ) فاتنة. [ ت ِ ن َ ] ( ع ص ) مؤنث فاتن. زنی که دل مردی را برده و او را مفتون خود کرده باشد. ( ناظم الاطباء ). رجوع به فتان و فتانه شود.

فرهنگ فارسی

مونث فاتن . زنی که دل مردی را برده و او را مفتون خود کرده باشد .

پیشنهاد کاربران

فاتنه : فاتنه اسم دخترانه عربی است . فاتنه به معنی فتنه انگیز و بسیار زیبا و دلفریب . آشوبگر.

بپرس