فارج. [ رِ ] ( ع ص ) شتر ماده ای که پس از زادن ، دشمن و مکروه دارد گشن را. || کمان دور زه. ( منتهی الارب ). کمانی که از وتر خود دور باشد. || دورکننده اندوه. ( اقرب الموارد ). شادان.
فرهنگ فارسی
شتر ماده ای که پس از زادن دشمن و مکروه دارد گشن را . یا کمان دو زه . کمانی که از وتر خود دور باشد .
