فاریابی

معنی انگلیسی:

pen name of a poet

لغت نامه دهخدا

فاریابی. [ فارْ ] ( ص نسبی ) منسوب است به فاریاب که معروف است. ( سمعانی ).

فاریابی. [ فارْ ] ( اِخ ) ظهیرالدین. رجوع به ظهیر شود.

فاریاب یا پارسی آن پاریاب جایی که آب فراوان است یا آب پارسالی

چراغ یا روشنایی

یعنی فراوانی اب

فار یعنی فانوس دریایی فاریاب به شهر هایی که توش فانوس دریایی بوده اطلاق میشده