فانی زنوزی محمدحسن

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] «میرزا محمد حسن بن عبدالرسول بن الحسن بن محمد رضا الحسینی زنوزی»، متخلص به فانی، از سادات حسینی، عالم، ادیب، متکلم و شاعر ایرانی، در هیجدهم صفر 1172ق در شهرستان خوی متولد شد.
اجداد وی در بخش زنوز- از توابع شهرستان مرند- ساکن بودند.
در سال 1135ق در اثر استیلای رومیان به آن سرزمین، جد وی به دست آن گروه به شهادت رسید اما پدرش به همراه دائی وی، از این واقعه جان سالم به در برد.
همه اجداد زنوزی داخل در سلسله علما بودند، پدر او سعی داشت تا فرزندش نیز از علوم بهره ای بگیرد و سلسله فضیلت در خاندان آنان منقطع نگردد. بدین منظور، فرزند خود را در سن ده سالگی به شهر تبریز برد تا در خدمت علمای آن سامان به کسب علم بپردازد. در آن شهر، یکی از علما به نام مولانا محمد شفیع دهخوارقانی تکفل وی را جهت تحصیل به مدت یک سال عهده دار شد. پس از یک سال، پدر او را به شهرستان خوی بازآورده و مدتی تحت تربیت مولانا عبدالنبی طسوجی قرار داد. وی در این مدت، از تاثیر انفاس قدسیه مولانا در اکثر علوم ادبی و ریاضی حظ کامل برد و بعد از آن، جهت تکمیل تحصیلات خود، روانه کربلای معلا شد و متجاوز از چهار سال در آن مکان مقدس اقامت گزید و با حضور در حوزه درس فضلای آن جا، به کسب علوم نقلیه پرداخت.
پس از تکمیل تحصیلات دینی در آن جا، مجددا به شهرستان خوی مراجعت کرد و پس از توقف اندک در آن جا، در سال 1203ق عازم مشهد مقدس گردید و در زمینه علوم عقلی و فنون ریاضی، به تحصیل پرداخت و نهایتا به اصفهان زادگاه خویش بازگشت و مشغول تألیف آثار ارزشمند خود گردید.
او را فردی پرکار معرفی کرده اند که افزون بر تألیفات و اشتغالات اجتماعی از جمله قضاوت شهرهای خوی و سلماس، به استنساخ آثار دیگر علما نیز پرداخته است. از او اشعاری به زبان های ترکی، فارسی و عربی موجود است.

پیشنهاد کاربران

بپرس