فتق بند

/fatqband/

معنی انگلیسی:
truss

لغت نامه دهخدا

فتق بند. [ ف َ ب َ ] ( اِ مرکب ) بیضه بند. بندی که مانع بیرون آمدن فتق شود. ( یادداشت بخط مؤلف ). وسیله ای است مرکب از یک قسمت پهن و برجسته و یک دنباله چرمی یا پارچه ای که مبتلایان به بیماری فتق زیر شکم خود بندند تا فتق بیرون نیاید. فتق بند انواع مختلفی دارد: برخی از آن ساده و برخی دیگر جفتی است که مورد استعمال هر یک بستگی به نوع بیماری فتق دارد. در تصویر این صفحه انواع آن دیده میشود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - ابزار و کمربندی که به وسیله آن محل فتق را می بندند کمربند فتق ۲ - کسی که متخصص در بستن فتق و معالجه آن است .

فرهنگ عمید

نوعی کمربند که اشخاص مبتلا به فتق به کمر و بر روی موضع فتق می بندند تا مانع بیرون آمدن فتق و ریختن آن به کیسۀ بیضه شود.

مترادف ها

truss (اسم)
خرپا، فتق بند، بقچه، خوشه، کوک زن، شکم بند

belt (اسم)
طرف، تسمه، فتق بند، کمربند، باریکه، بند چرمی

band (اسم)
اتحاد، میدان، باند، نوار، ارکستر، روبان، بند و زنجیر، لولا، دستهء موسیقی، باند یا بانداژ، نوار زخم بندی، نوار پیچیدن، فتق بند، تسمه یا بند مخصوص محکم کردن

bandage (اسم)
نوار زخم بندی، فتق بند، مشمع روی زخم

swathe (اسم)
نوار، فتق بند، پیچیدگی، راه باریک، اثر ماشین چمن زنی، ردیف باریک

پیشنهاد کاربران

بپرس