فدرال رزرو ( به انگلیسی: Federal Reserve ) ، یا فد به معنی «ذخیرهٔ فدرال»، بانک مرکزی ایالات متحده آمریکا است که در سال ۱۹۱۳ با هدف نظارت بر عملیات بانکی در این کشور تأسیس شد. این بانک با تصویب لایحه فدرال رزرو در سال ۱۹۱۳ در پاسخ به رشته بحران های مالی ای تشکیل شد که نیاز به کنترل مرکزی سیستم پولی را نشان داد. این نهاد متشکل از ۱۲ بانک مرکزی به عنوان حامیان فدرال رزرو و از نظر قانون ایالات متحده آمریکا، خصوصی و مستقل محسوب می شود اما بخشی از تصمیمات دولتی بر فعالیت آن ها دخالت دارد. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] فدرال رزرو مسئول تدوین سیاست های پولی، پیگیری رسیدن به اشتغال کامل، تثبیت قیمت ها و رشد اقتصادی در آمریکا است.
بر اساس قانون مصوب کنگره ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۱۳، «ذخیره فدرال» تأسیس شد. بر اساس این قانون سرتاسر ایالات متحده آمریکا به ۱۲ منطقهٔ بانکی تقسیم می شود. کلیه فعالیت های بانکی این مناطق توسط شورای حکام فدرال رزرو کنترل و هماهنگ می شود.
بانک فدرال هم یک نهاد خصوصی و هم دولتی است. هیئت مدیره شامل یک سازمان دولتی است، در حالی که خود بانک ها مانند شرکت های خصوصی ساختار یافته اند – بانک های عضو سهام دارند و سود سهام دریافت می کنند.
از اوت 2019، رئیس فدرال رزرو[ ۵] جروم پاول است که از پنجم فوریه 2018 در این دفتر فعالیت دارد. او 16امین شخصی است که این سمت را به عهده داشته است و برای دوره 4 ساله خدمت خواهد کرد. قبل از انتصاب به سمت ریاست، آقای پاول از 25 ماه مه 2012 به عنوان عضو هیئت مدیره مشغول به کار بود. وی همچنین در حال حاضر به عنوان رئیس کمیته فدرال عملیات بازار باز فعالیت می کند و ناظر بر سیاست های پولی است.
ساختار سیستم رزروی فدرال هم خصوصی و هم عمومی است. به طوری که اگرچه نوعی ساختار دولتی محسوب می شود اما نیازی به بودجه عمومی ندارد و می تواند مستقل از دولت نیز به کار خود ادامه دهد. سیستم رزروی فدرال از چندین لایه تشکیل شده است. بالاترین مقام این نهاد، هیئت حکام یا هیئت مدیره است که توسط رئیس جمهور منصوب می شوند. همچنین فدرال رزرو ۱۲ بانک منطقه ای دارد که در شهرهای سراسر کشور وظیفه نظارت بر بانک های تجاری خصوصی را بر عهده دارند. بانک های تجاری دارای مجوز ملی ملزم به نگهداری سهام بانک فدرال رزرو منطقه خود هستند و می توانند برخی از اعضای هیئت مدیره بانک مرکزی منطقه خود را انتخاب کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبر اساس قانون مصوب کنگره ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۱۳، «ذخیره فدرال» تأسیس شد. بر اساس این قانون سرتاسر ایالات متحده آمریکا به ۱۲ منطقهٔ بانکی تقسیم می شود. کلیه فعالیت های بانکی این مناطق توسط شورای حکام فدرال رزرو کنترل و هماهنگ می شود.
بانک فدرال هم یک نهاد خصوصی و هم دولتی است. هیئت مدیره شامل یک سازمان دولتی است، در حالی که خود بانک ها مانند شرکت های خصوصی ساختار یافته اند – بانک های عضو سهام دارند و سود سهام دریافت می کنند.
از اوت 2019، رئیس فدرال رزرو[ ۵] جروم پاول است که از پنجم فوریه 2018 در این دفتر فعالیت دارد. او 16امین شخصی است که این سمت را به عهده داشته است و برای دوره 4 ساله خدمت خواهد کرد. قبل از انتصاب به سمت ریاست، آقای پاول از 25 ماه مه 2012 به عنوان عضو هیئت مدیره مشغول به کار بود. وی همچنین در حال حاضر به عنوان رئیس کمیته فدرال عملیات بازار باز فعالیت می کند و ناظر بر سیاست های پولی است.
ساختار سیستم رزروی فدرال هم خصوصی و هم عمومی است. به طوری که اگرچه نوعی ساختار دولتی محسوب می شود اما نیازی به بودجه عمومی ندارد و می تواند مستقل از دولت نیز به کار خود ادامه دهد. سیستم رزروی فدرال از چندین لایه تشکیل شده است. بالاترین مقام این نهاد، هیئت حکام یا هیئت مدیره است که توسط رئیس جمهور منصوب می شوند. همچنین فدرال رزرو ۱۲ بانک منطقه ای دارد که در شهرهای سراسر کشور وظیفه نظارت بر بانک های تجاری خصوصی را بر عهده دارند. بانک های تجاری دارای مجوز ملی ملزم به نگهداری سهام بانک فدرال رزرو منطقه خود هستند و می توانند برخی از اعضای هیئت مدیره بانک مرکزی منطقه خود را انتخاب کنند.
wiki: فدرال رزرو