فر و زیب

لغت نامه دهخدا

فر و زیب. [ ف َرْ رُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) شکوه و زیبایی :
دیدی تو ریژ و کام بدو اندرون بسی
با ریدکان مطرب بودی به فر و زیب.
رودکی.

پیشنهاد کاربران

بپرس