فرائد
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] کلام دارای لفظ بی همتا در فصاحت را فرائد گویند.
«فرائد» از انواع اسلوب بدیعی قرآن است که به فصاحت اختصاص دارد، نه بلاغت . «فرائد» جمع «فرید» به معنای مروارید است. هرگاه لفظی بی همتا در کلام بیاید که همچون مرواریدی بی نظیر در گردنبند بدرخشد و دلیل بر عظمت و فصاحت کلام و ظرافت بیان و نمایانگر اصالت لفظ در عربی باشد؛ به آن «فریده» و به چنین کلامی «فرائد» گفته می شود؛ به طوری که اگر از کلام حذف شود، بر فصیحان گران خواهد آمد؛
← نمونه قرآنی
۱. ↑ یوسف/سوره۱۲، آیه۵۱.
فرهنگ نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «فرائد».
...
«فرائد» از انواع اسلوب بدیعی قرآن است که به فصاحت اختصاص دارد، نه بلاغت . «فرائد» جمع «فرید» به معنای مروارید است. هرگاه لفظی بی همتا در کلام بیاید که همچون مرواریدی بی نظیر در گردنبند بدرخشد و دلیل بر عظمت و فصاحت کلام و ظرافت بیان و نمایانگر اصالت لفظ در عربی باشد؛ به آن «فریده» و به چنین کلامی «فرائد» گفته می شود؛ به طوری که اگر از کلام حذف شود، بر فصیحان گران خواهد آمد؛
← نمونه قرآنی
۱. ↑ یوسف/سوره۱۲، آیه۵۱.
فرهنگ نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «فرائد».
...
wikifeqh: فرائد
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید