فرت فرت

لغت نامه دهخدا

فرت فرت. [ ف ِ ف ِ ] ( ق مرکب ) جَلد و شتاب. ( آنندراج ). به شتاب و شتابان و به زودی. ( ناظم الاطباء ).

بجلدی بشتاب : چو فرت فرت زحمدانم آب شهوت جست لبم چنین شد و چشمم چنان زحیرانی .

(فِ تْ فِ ) (ق . ) = فرت و فرت : تندتند، به شتاب .

تندتند، به شتاب.

/fert fert/ از اصوات – حرف اضافی – نق نق

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید