فرد عامل

[ویکی فقه] عامل به معنای فرد عهده دار امور دیگری در اموال، املاک و یا کارهای او و متصدی جمع آوری زکات و امور مربوط به آن می باشد.
کاربرد نخست، معنای لغوی عامل است که در باب هایی چون شرکت ، مضاربه ، مزارعه ، مساقات و جعاله در همین معنا به کار رفته است و احکام مرتبط با آن در عناوین یاد شده و سایر مدخل های مربوط می آید.
معنای اصطلاحی
عامل به معنای دوم، کاربرد اصطلاحی آن است و به کسی گویند که از سوی امام علیه السّلام یا نایب ایشان عهده دار جمع آوری زکات و امور مربوط به آن است؛ از ثبت، نگهداری و حسابرسی گرفته تا رساندن آن به امام علیه السّلام و توزیع میان نیازمندان. عامل به این معنا در قرآن کریم و نیز روایات و به تبع در کلمات فقها در باب زکات آمده است.
گماردن عامل از وظایف امام
از وظایف امام علیه السلام یا نایب ایشان، گماردن عامل برای جمع آوری زکات و امور مربوط به آن است. عاملان جزء هشت گروه مستحق دریافت زکات اند و فقیر بودن شرط استحقاق آنان نیست؛ بلکه در صورت توانگر بودن نیز استحقاق دریافت آن را دارند.
شرایط عامل
...