فرهنگ المانی

فرهنگ آلمانی. فرهنگ آلمانی دیر زمانی پیش از ظهور آلمان به عنوان یک حکومت ملی آغاز شد و در سرتاسر جهان آلمانی زبان گسترش یافت. فرهنگ در آلمان، از ریش هایش، توسط جریان های مردمی و عقیدتی در اروپا چه مذهبی و چه سکولار، شکل داده شده است. از نظر تاریخی، آلمان Das Land der Dichter und Denker ( سرزمین شعرا و متفکرین ) خوانده شده است. [ ۱]
حکومت های فدرال مسئول نهادهای فرهنگیند. ۲۴۰ تئاتر بهرمند از یارانه، صدها ارکستر سمفونی، هزاران موزه و بیش از ۲۵٬۰۰۰ موزه در آلمان پراکنده اند. بسیاری از این فرصت های فرهنگی استفاده می کنند، سالانه ۹۱ میلیون بازدید از موزه های آلمان صورت می گیرد؛ سالانه ۲۰ میلیون نفر به تئاتر و اپرا می روند؛ ۲٫۶ میلیون سالی به ارکسترهای سمفونی گوش می دهند. [ ۲] آلمان دارای ۳۳ اثر در فهرست میراث جهانی یونسکو است. [ ۳]
زبان رسمی و اصلی آلمان آلمانیست. [ ۴] این زبان یکی از ۲۳ زبان رسمی در اتحادیهٔ اروپا و در کنار فرانسوی و انگلیسی یکی از سه زبان کاری کمیسیون اروپاست. زبان های به رسمیت شناخته شدهٔ اقلیت، عبارتند از دانمارکی، سوربی و فریسی. اینها رسماً مورد حفاظت ECRML قرار دارند. زبان هایی که بیش از همه توسط مهاجرین مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از ترکی، کردی، لهستانی، زبان های بالکان و روسی.
اثر ادبیات آلمانی را می توان تا دوران میانه جست، معروفترین نویسندگان آن دوره والتر فن در فلگلوایده و ولفرام فن اشنباخ هستند
نیبلونگنلید که نویسندگانش ناشناخته اند، هم اثر مهمی از آن دوره است، و نیز تیدرکساگا. مجموعه داستان های پریان جمع آوری شده و منتشر شده توسط برادران گریم در قرن نوزدهم در سرتاسر جهان مشهور شد.
لوتر الهی دان، که انجیل را به آلمانی ترجمه کرد، به طور گسترده پایه گذار زبان «آلمانی عالی» شناخته می شود. لسینگ، گوته، شیلر، کلایست، هوفمان، برشت، هاینه و شمیت از جمله تحسین شده ترین شعرا و نویسندگان آلمانی اند. نه آلمانی برنده جایزهٔ نوبل ادبی شده اند: تئودور مومسن، پاول فن هایسه، گرهارت هاوپتمان، توماس مان، نلی زاکس، هرمان هسه، هاینریش بل، گونتر گراس و هرتا مولر.