فرهنگ دو زبانه حییم نام فرهنگ واژگانی است که بین زبان های فارسی و انگلیسی، فارسی و فرانسوی، فارسی و عبری توسط سلیمان حییم تألیف شده است که معروف ترین آنها فرهنگ انگلیسی به فارسی و فارسی به انگلیسی حییم است.
سلیمان حییم اولین فرهنگ دوزبانه خود را، به نام فرهنگ جامع انگلیسی ـ فارسی، ارائه کرد. جلد اول در ۱۳۰۸ش و جلد دوم در ۱۳۱۱ش در تهران به چاپ رسید. این فرهنگ مفصّل و روشمند، به دلیل همکاری با آمریکاییان در کالج البرز و گروه میلسپو و دستیارانش، گرایش به انگلیسیِ آمریکایی دارد.
حدود ده سال بعد ( تهران ۱۳۲۰ش و ۱۳۲۲ش، ج ۲ ) ، همین فرهنگ با ویرایش و توسعه واژگان و با نام فرهنگ بزرگ انگلیسی ـ فارسی چاپ شد. در آن زمان حییم در شرکت نفت ایران و انگلیس کار می کرد و با اصطلاحات بریتانیایی بیشتر سر و کار داشت. در این فرهنگ، گرایش انگلیسیِ بریتانیایی غالب است. [ ۱]
حییم که قواعد کار را به درستی شناخته بود، چندی بعد ( تهران ۱۳۱۲ش و ۱۳۱۴ش ) ، با استفاده از برگه های مدخل های فرهنگ جامع انگلیسی ـ فارسی، فرهنگ جامع فارسی ـ انگلیسی را در دو جلد به چاپ رساند[ ۲] و از آن پس، فرهنگ نویسی را تا آخر عمر ادامه داد.
فرهنگ بزرگ انگلیسی به فارسی حییم مفصّلترین اثر اوست که حدوداً شامل ۵۵ هزار مدخل و ۲۵ هزار زیرمدخل است که از میان مجموعه ای از لغتنامه ها دستچین شده است. چون وی عقیده داشت آموختن علم اولین شرط پیشرفت اجتماعی است، سهمی که در این فرهنگ برای لغات علمی قائل شده بیش از حد معمول فرهنگهای عمومی است. [ ۳]
حییم سال ها اصطلاحات رایج در حرفه های گوناگون را به دقت ضبط کرده بود و می کوشید به جای ساختن لغت، واژه هایی را که بین اهل فن مرسوم است به کار بَرَد. گفته اند که گاه در جستجوی ریشه بعضی لغات، کار خود را رها می کرده و به گفتگو با صنعتگری که مشغول کار بود، می پرداخت. [ ۴]
سلیمان حییم با زبان و ادبیات فارسی و آثار بزرگان ادب و واژگان کهن آشنا بود و در دادن معادلها ترجیح می داد از کلمات فارسی ( هر چند غیر مصطلح و مهجور ) و سپس از کلمات عربی استفاده کند و کلمات اروپایی رایج در فارسی را عمداً به کار نمی برد. [ ۵]
در اواخر کار حییم، از شیوه کار وی و عدم انطباق آن با آخرین معیارهای جهانی، انتقادهایی شده بود. [ ۶] اما سهم وی در فرهنگ نویسی در ایران انکارناپذیر است و برخی بر آنند که هیچ فرهنگ نویسی در ایران از آثار او بی نیاز نخواهد بود[ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسلیمان حییم اولین فرهنگ دوزبانه خود را، به نام فرهنگ جامع انگلیسی ـ فارسی، ارائه کرد. جلد اول در ۱۳۰۸ش و جلد دوم در ۱۳۱۱ش در تهران به چاپ رسید. این فرهنگ مفصّل و روشمند، به دلیل همکاری با آمریکاییان در کالج البرز و گروه میلسپو و دستیارانش، گرایش به انگلیسیِ آمریکایی دارد.
حدود ده سال بعد ( تهران ۱۳۲۰ش و ۱۳۲۲ش، ج ۲ ) ، همین فرهنگ با ویرایش و توسعه واژگان و با نام فرهنگ بزرگ انگلیسی ـ فارسی چاپ شد. در آن زمان حییم در شرکت نفت ایران و انگلیس کار می کرد و با اصطلاحات بریتانیایی بیشتر سر و کار داشت. در این فرهنگ، گرایش انگلیسیِ بریتانیایی غالب است. [ ۱]
حییم که قواعد کار را به درستی شناخته بود، چندی بعد ( تهران ۱۳۱۲ش و ۱۳۱۴ش ) ، با استفاده از برگه های مدخل های فرهنگ جامع انگلیسی ـ فارسی، فرهنگ جامع فارسی ـ انگلیسی را در دو جلد به چاپ رساند[ ۲] و از آن پس، فرهنگ نویسی را تا آخر عمر ادامه داد.
فرهنگ بزرگ انگلیسی به فارسی حییم مفصّلترین اثر اوست که حدوداً شامل ۵۵ هزار مدخل و ۲۵ هزار زیرمدخل است که از میان مجموعه ای از لغتنامه ها دستچین شده است. چون وی عقیده داشت آموختن علم اولین شرط پیشرفت اجتماعی است، سهمی که در این فرهنگ برای لغات علمی قائل شده بیش از حد معمول فرهنگهای عمومی است. [ ۳]
حییم سال ها اصطلاحات رایج در حرفه های گوناگون را به دقت ضبط کرده بود و می کوشید به جای ساختن لغت، واژه هایی را که بین اهل فن مرسوم است به کار بَرَد. گفته اند که گاه در جستجوی ریشه بعضی لغات، کار خود را رها می کرده و به گفتگو با صنعتگری که مشغول کار بود، می پرداخت. [ ۴]
سلیمان حییم با زبان و ادبیات فارسی و آثار بزرگان ادب و واژگان کهن آشنا بود و در دادن معادلها ترجیح می داد از کلمات فارسی ( هر چند غیر مصطلح و مهجور ) و سپس از کلمات عربی استفاده کند و کلمات اروپایی رایج در فارسی را عمداً به کار نمی برد. [ ۵]
در اواخر کار حییم، از شیوه کار وی و عدم انطباق آن با آخرین معیارهای جهانی، انتقادهایی شده بود. [ ۶] اما سهم وی در فرهنگ نویسی در ایران انکارناپذیر است و برخی بر آنند که هیچ فرهنگ نویسی در ایران از آثار او بی نیاز نخواهد بود[ ۷]
wiki: فرهنگ حییم