فصول

[ویکی نور] فصول، اثر خواجه نصیرالدین طوسی، رساله نسبتا کوچکی است به زبان فارسی در باب کلام و اعتقادات شیعی که به‎همراه ترجمه تازی آن از رکن‎الدین محمد بن علی گرگانی استرآبادی (زنده در 697 و 728ق)، توسط محمدتقی دانش‎پژوه، چاپ و عرضه شده است.
خواجه این فصول را چنانکه از دیباچه ترجمه تازی و دیباچه گزارش سیوری برمی‎آید، به نام «الفصول فی الأصول» نامیده، ولی در فهرست‎ها همان فصول خوانده شده است.
آنچه باعث اهمیت کتاب می‎شود، این است که می‎توان آراء کلامی خواجه را‎ در آن جستجو نمود.
کتاب با دیباچه‎ای از مصحح، آغاز شده است.
این اثر، رساله‎ای است در اثبات پنج اصل اعتقادی که در چهار فصل تنظیم شده است: فصل اول: توحید؛ فصل دوم: عدل؛ فصل سوم: نبوت و امامت و فصل چهارم: معاد. خواجه ابتدا همان فصل نخستین را که در توحید است نگاشته، سپس به درخواست دوستی، دیگر فصل‎ها را بر آن افزوده است. هر فصل نیز به عناوین جزئی‎تری مانند: اصل، تقسیم، هدایه، تبصره، فایده و لطیفه، تقسیم می‎شود.
متن فارسی کتاب در یک صفحه و ترجمه عربی آن، در صفحه بعد آمده است.

فُصول
(نام کامل: الفصول الغرویّة فی الاصول الفقهیّة) کتابی در اصول فقه شیعه، به زبان عربی، نوشته شده در ۱۲۳۲ق، تألیف محمدحسین بن محمدرحیم (عبدالرحیم) ایوان کیفی اصفهانی حائری. این کتاب مشتمل است بر یک مقدمه و چند مقاله که هدف اصلی آن نقد و نقض آرای میرزای قمی در قوانین الاصول است. فصول بین طلاب علوم دینی متداول بوده و گاه تدریس نیز شده است. این اثر بارها در ایران به چاپ رسیده است.