فناوری اطلاعات و ارتباطات برای توسعه

دانشنامه عمومی

فناوری اطلاعات و ارتباطات برای توسعه ( به انگلیسی Information and communication technologies for development یا ICT4D ) به استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات ( فاوا ) در زمینه های توسعه اجتماعی و اقتصادی، توسعه بین المللی و حقوق بشر اشاره می کند. تئوری پشت آن می گوید که اطلاعات و ارتباطات هرچه بیشتر و بهتر در یک جامعه، به توسعه آن جامعه کمک بیشتری می کند.
گذشته از وابستگی آن به فناوری، ICT4D همچنین نیازمند درک درستی از توسعه جامعه، فقر، کشاورزی، بهداشت و آموزش پایه نیز است. این موضوع، ICT4D را در دسته فناوری های مناسب قرار می دهد و اگر به صورت آزادانه به اشتراک گذاشته شود، یک فناوری مناسبِ منبع باز قلمداد می شود. [ ۱]
ICT4D همچنین اشاره دارد به کمک رسانی به مردم محروم در هر نقطه از جهان، که معمولاً این کمک ها به برنامه ها و نرم افزارهای کابردی در کشورهای در حال توسعه مربوط می شوند. دغدغه ICT4D بکارگیری مستقیم رویکردهای فناوری اطلاعات به منظور کاهش فقر است. فناوری اطلاعات و ارتباطات می تواند از طریق بهره مند کردن مستقیم مردم محروم یا به صورت غیر مستقیم از طریق کمک به سازمان های امدادرسانی، سازمانهای مردم نهاد، دولت ها ویا مشاغل به منظور بهبود شرایط اجتماعی - اقتصادی، به کار گرفته شود.
ICT4D یک حوزه پژوهشی میان رشته ای در میان کنفرانس ها، کارگاه های آموزشی و نشریات است. [ ۲] [ ۳] [ ۴] این امر تاحدی به خاطر نیاز به نتایج و نشانه های معتبر علمی است که بتوانند اثربخش بودن پروژه های فعلی را اندازه بگیرند. [ ۵] همچنین، این حوزه پژوهشی، یک انجمن غیررسمی از محققین فنی و علوم اجتماعی که در کنفرانس های سالانه ICT4D گرد هم می آیند را ساماندهی کرده است. [ ۶]
مبحث ICT4D به یک مکتب فکری وسیعتری بازمی گردد که پیشنهاد استفاده از فناوری برای توسعه را مطرح می کند. پایه های نظری آن را می توان در نظریه تکامل اجتماعی - اقتصادی شومپیترین جستجو کرد، [ ۷] که عبارت است از یک فرایند پی در پی از تحولات خلاقانه که منجر به نوسازی شیوه عمل در کلیت جامعه شامل حوزه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی آن می شود. [ ۸]
موتور محرک این فشار پی در پی برای تحول خلاقانه، تغییرات فناوری است. [ ۹] [ ۱۰] در حالی که فناوری اصلی در اولین انقلاب صنعتی ( ۱۷۷۰–۱۸۵۰ ) مکانیزاسیون با نیروی آب بود، موج کوندراتیف دوم ( ۱۸۵۰–۱۹۰۰ ) به وسیلهٔ فناوری نیروی بخار پدیدار شد، نسل سوم ( ۱۹۰۰–۱۹۴۰ ) توسط برق رسانی سازمان های صنعتی و اجتماعی شناخته شد، نسل چهارم با موتوریزه شدن و بسیج خودکار جامعه ( ۱۹۴۰–۱۹۷۰ ) ، و آخرین آن ها با دیجیتالی شدن سیستم های اجتماعی. [ ۷]
عکس فناوری اطلاعات و ارتباطات برای توسعه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس