پس از حمله مغول به ایران حاکم ایران، محمد خوارزمشاه، به همراه اهل بیتش به طبرستان گریخت و پس از مدتی سراسر ایران و همچنین منطقه طبرستان توسط مغولان فتح شد.
سلسله ایلخانان توسط مغولان فاتح در ایران تأسیس گشت که ضمن دادن خودمختاری به برخی از دودمان های قدیمی طبرستان، مانند پادوسپانیان، بر شهرهای مرکزی این ناحیه والیانی گماشت.
در این میان امرای کبودجامه، که در حمله مغول به ایران از حامیان مهاجمین مغول بودند، سهم بسزایی در داشتند.
پس از سقوط ایلخانان و برآمدن دوران ملوک الطوایفی در ایران حکومت مرعشیان استقلال یافت که توسط امیر تیمور گورکانی، از خاندان مغولان، از بین رفت و تیموریان نیز والیانی بر طبرستان اختیار کردند که از آن جمله اسکندر شیخی، بازمانده چلاویان، را می توان نام برد.
پس از مرگ امیر تیمور مرعشیان به طبرستان بازگشتند و حکومت بر منطقه را به صورت دست نشانده تیموریان ادامه دادند و حکومت مرعشیان از یک سو و پادوسپانیان از سوی دیگر تا دوره صفویان و فرمانروایی شاه عباس کبیر ادامه پیدا کرد.
استراباد در هجوم مغول آسیب بسیار دید[ ۲] و جنتمور، والی مغولان خراسان و مازندران، [ ۳] در ۶۳۰ قمری نصرت الدین کبودجامه را حاکم نواحی کبودجامه و استرآباد قرار داد [ ۴] به گفتهٔ عطاملک جوینی، استراباد و شهرهای دیگر این ناحیه توسط اسماعیلیان ویران شدند[ ۵]
استراباد در دورهٔ ایلخانان محل درگیری امیران و پسران طارغون خان بود[ ۶] با گسترش سربداران در جنگی که در ۷۴۳ قمری میان وجیه الدین مسعود و برادر طغاتیمور ( حاکم ایلخان جرجان ) روی داد، استراباد مدتی کوتاه به دست امیر مسعود افتاد [ ۷] در دورهٔ یحیی کرابی سربداران دوباره به این شهر حمله کردند [ ۸] و طغاتیمور که به ترفند می خواست سران سربدار را در مجلسی به قتل برساند، خود به نیرنگ گرفتار شد و در ۷۵۳ یا ۷۵۴ قمری در نزدیکی استرآباد کشته شد[ ۹]
پس از مرگ طغاتیمور امیر ولی استرآبادی پسر شیخ علی هندو ( حاکم استراباد ) به شهر نسا گریخت و پس از گردآوری سپاه بر پهلوان علی بلقندر، حاکم سربداری استراباد، هجوم آورد و شهر را تصرف کرد[ ۱۰]
با آغاز منازعه میان مرعشیان و امیرولی در ۷۸۱ قمری در کشمکشی شهر به تصرف مرعشیان درآمد[ ۱۱] اما با قدرت گرفتن تیمور در ماوراءالنهر آنان با امیرولی صلح کردند و استراباد را به او واگذاردند. [ ۱۲] امیر تیمور در ۷۸۶ ق استراباد را به تصرف درآورد و لقمان پسر طغاتیمور را که پیش تر از سوی امیر ولی بر کنار شده بود، بار دیگر به حکومت استراباد نشاند[ ۱۳] این حکومت سپس به پسر لقمان یعنی پیرک رسید[ ۱۴] تمردهای پیرک سبب شد تا شاهرخ در ۸۰۹ یا ۸۱۰ ق به استراباد هجوم برد و حکمرانی آنجا را به میرزا عمر بسپارد [ ۱۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسلسله ایلخانان توسط مغولان فاتح در ایران تأسیس گشت که ضمن دادن خودمختاری به برخی از دودمان های قدیمی طبرستان، مانند پادوسپانیان، بر شهرهای مرکزی این ناحیه والیانی گماشت.
در این میان امرای کبودجامه، که در حمله مغول به ایران از حامیان مهاجمین مغول بودند، سهم بسزایی در داشتند.
پس از سقوط ایلخانان و برآمدن دوران ملوک الطوایفی در ایران حکومت مرعشیان استقلال یافت که توسط امیر تیمور گورکانی، از خاندان مغولان، از بین رفت و تیموریان نیز والیانی بر طبرستان اختیار کردند که از آن جمله اسکندر شیخی، بازمانده چلاویان، را می توان نام برد.
پس از مرگ امیر تیمور مرعشیان به طبرستان بازگشتند و حکومت بر منطقه را به صورت دست نشانده تیموریان ادامه دادند و حکومت مرعشیان از یک سو و پادوسپانیان از سوی دیگر تا دوره صفویان و فرمانروایی شاه عباس کبیر ادامه پیدا کرد.
استراباد در هجوم مغول آسیب بسیار دید[ ۲] و جنتمور، والی مغولان خراسان و مازندران، [ ۳] در ۶۳۰ قمری نصرت الدین کبودجامه را حاکم نواحی کبودجامه و استرآباد قرار داد [ ۴] به گفتهٔ عطاملک جوینی، استراباد و شهرهای دیگر این ناحیه توسط اسماعیلیان ویران شدند[ ۵]
استراباد در دورهٔ ایلخانان محل درگیری امیران و پسران طارغون خان بود[ ۶] با گسترش سربداران در جنگی که در ۷۴۳ قمری میان وجیه الدین مسعود و برادر طغاتیمور ( حاکم ایلخان جرجان ) روی داد، استراباد مدتی کوتاه به دست امیر مسعود افتاد [ ۷] در دورهٔ یحیی کرابی سربداران دوباره به این شهر حمله کردند [ ۸] و طغاتیمور که به ترفند می خواست سران سربدار را در مجلسی به قتل برساند، خود به نیرنگ گرفتار شد و در ۷۵۳ یا ۷۵۴ قمری در نزدیکی استرآباد کشته شد[ ۹]
پس از مرگ طغاتیمور امیر ولی استرآبادی پسر شیخ علی هندو ( حاکم استراباد ) به شهر نسا گریخت و پس از گردآوری سپاه بر پهلوان علی بلقندر، حاکم سربداری استراباد، هجوم آورد و شهر را تصرف کرد[ ۱۰]
با آغاز منازعه میان مرعشیان و امیرولی در ۷۸۱ قمری در کشمکشی شهر به تصرف مرعشیان درآمد[ ۱۱] اما با قدرت گرفتن تیمور در ماوراءالنهر آنان با امیرولی صلح کردند و استراباد را به او واگذاردند. [ ۱۲] امیر تیمور در ۷۸۶ ق استراباد را به تصرف درآورد و لقمان پسر طغاتیمور را که پیش تر از سوی امیر ولی بر کنار شده بود، بار دیگر به حکومت استراباد نشاند[ ۱۳] این حکومت سپس به پسر لقمان یعنی پیرک رسید[ ۱۴] تمردهای پیرک سبب شد تا شاهرخ در ۸۰۹ یا ۸۱۰ ق به استراباد هجوم برد و حکمرانی آنجا را به میرزا عمر بسپارد [ ۱۵]
