فوکا

/fukA/

لغت نامه دهخدا

فوکا. ( اِ ) قسمی بید که در نقاط پست جنگلی شمال ایران روید. ( یادداشت مؤلف ). بید بیدخشتی را در رامسر و شهسوار گویند.( یادداشت دیگر ). صفصاف مشقق. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) گونه ای بید که آن را صفصاف مشقق گویند .

گویش مازنی

/fookaa/ تیشه ای قوی جهت کندن ریشه ای درختان – وسیله ای جهت وجین گیاهان هرز

پیشنهاد کاربران

در فرهنگ احمد کسروی برابر واژه ی عربی جماد است.

بپرس