صالح و طالح متاع خویش نمودند
تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
حافظ.
ز عرض حال که نفتد قبول یار چه حظچو گل به باغ نمی آید از بهار چه حظ.
واله هروی.
قبول افتادن
لغت نامه دهخدا
صالح و طالح متاع خویش نمودند
تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
چو گل به باغ نمی آید از بهار چه حظ.
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید