[ویکی نور] قرآن و ریاضیات. قرآن و ریاضیات ، نوشته سید مرتضی علوی، کتابی است به زبان فارسی و با موضوع علوم قرآنی. نویسنده در این اثر به شرح و توضیح نظریه اعجاز عددی قرآن پرداخته است. عددهای 7 و 19 به طور ویژه در این کتاب مورد بررسی قرار گرفته اند.
اثر دارای، درآمد، مقدمه، محتوای مطالب در دو فصل و خاتمه است. نویسنده پس از قرآن کریم در نگارش این اثر از 47 منبع فارسی و عربی از منابع شیعه و سنی بهره برده است که برخی از آنها عبارتند از: تفسیر نمونه آیت الله مکارم شیرازی، پژوهشی در اعجاز علمی قرآنمحمدعلی رضایی اصفهانی، در آمدی بر تفسیر علمی قرآن از همو، الرسالة الشافیة فی الإعجاز عبدالقاهر جرجانی، من الإعجاز البلاغی و العددی للقرآن الکریم دکتر ابوزهراء نجدی، الإعجاز العددی للقرآن الکریم، عجائب العدد و المعدود فی القرآن الکریم جمیل دیباجه، الریاضیات فی القرآن الکریم خلیفه عبدالسمیع خلیفه، مفهوم الإعجاز القرآنی حتی القرن السادس الهجری دکتر احمد جمال العمری و....
نویسنده در درآمد بیان می کند که یافتن پاسخ سؤالات مورد نظر از قرآن، تفسیر آن است و تفسیر را به دو نوع ترتیبی و موضوعی تقسیم کرده و تفسیر موضوعی را هم دو نوع می داند: تفسیری که موضوعاتش را از قرآن کریم بیرون می کشیم و تفسیری که موضوعات آن را جامعه، زمان، علم و... به ما می دهد.
«نوشتار حاضر یکی از سلسله تفاسیر موضوعی از نوع دوم است که برای جوانان فراهم آمده است و با قلمی روان و مستند به آیات (و با توجه به قرائن روائی، علمی و...) به یکی از پرسش های زمان در باب قرآن و ریاضیات پاسخ می دهد. مقوله اعجاز عددی قرآن یکی از مسائل شگفت انگیز است که در عصر ما شاخه های مختلفی پیدا کرده و لازم است که جوانان مسلمان از دیدگاه ها نسبت به آن آگاه شوند و با شگفتی ها و اشکالات و پاسخ های آن نیز آشنا گردند».
اعجاز عددی را در آثار افرادی مانند رشاد خلیفه و عبدالرزاق نوفل و... می توان دید و البته ردپای آن را تا الإتقان سیوطی می توان پی گرفت. نویسنده در مقدمه، بیان می کند که دو نوع نگاه به بیان اعجاز عددی قرآن در عصر جدید وجود دارد: نگاه موافق و نگاه مخالفانی که چنین آثاری را نشأت گرفته از توطئه بهائیان می دانند. نویسنده، معجزة القرآن الکریم رشاد خلیفه که توسط محمدتقی آیت اللهی به فارسی ترجمه شده، معجزة القرن العشرین من کشف سباعیّة و ثلاثیة أوامر القرآن الکریم ابن خلیفه علیوی، الإعجاز العددی للقرآن الکریم و... تا پانزده کتاب از موافقان نظریه اعجاز عددی قرآن را به اختصار معرفی می کند. او همچنین به معرفی چهار کتاب و مقاله از مخالفان این نظریه، به همراه بیان مدعای مختصر آنان در رد اعجاز عددی می پردازد که یکی از آنها «تسعة عشر ملکاً، بیان أن فریة الإعجاز العددی للقرآن خدعة بهائیة»، حسین ناجی محمد محی الدین است. ایشان به شدت به کسانی که عدد 19 را یکی از اسرار قرآن می دانند حمله می کند و آن را نوعی دروغ بستن بر خدا دانسته است. سپس متذکر می شود که عدد 19 از شعارهای بهائیان است که در نظر مسلمانان مرتد و کافر هستند و شواهدی می آورد که سال در نظر آنان 19 ماه است و هر ماهی نیز 19 روز است و کتاب «البیان» آنان 19 قسمت است و هر قسم آن 19 باب است و عدد نمازهای یومیه آنها 19 رکعت است و... در بخش دیگر متذکر می شود که عدد 19 مختص قرآن نیست و جملاتی را بیان می کند که بدون استفاده از رایانه بر اساس عدد 19 شکل گرفته است؛ درحالی که مطالب آن باطل است؛ مثل: «لا بعث و لا حساب و لا جهنم، لا صراط و لا جنة و لا نعیم و...» (19 حرف است و 4 الف دارد). سپس بیان می کند که رابطه ای بین «بسم الله الرحمن الرحیم» و حروف مقطعه سوره ها و جهنم (نوزده ملک جهنم) وجود ندارد و در بخش دیگری خطاهای عددی قائلین به اعجاز عددی را توضیح می دهد.
نویسنده در فصل اول، به بیان کلیات بحث اعجاز می پردازد و در آن پس از بیان پیشینه تاریخی بحث اعجاز، به تعریف لغوی و اصطلاحی آن پرداخته و ابعاد اعجاز در قرآن کریم را مشخص می کند و سپس به این سؤال پاسخ می دهد که آیا همه علوم بشری در قرآن وجود دارد یا نه؟ «قرآن کریم در بحث معجزه بودن خود، از تعبیر «اعجاز» استفاده ننموده و همواره از معجزات انبیا با تعبیر «آیه» و «بینه» یاد نموده است. ازاین رو اصطلاح «معجزه» در مورد قرآن بعدها رواج یافته است. نخستین مرحله از مباحث اعجاز قرآن در آثار مفسران، متکلمان و ادیبان یافت می شود که معتقد بودند قرآن نشانه و برهانی بر رسالت پیامبر(ص) است. با بررسی های تاریخی، می توان بر آن شد که در نیمه دوم قرن دوم، مبحث اعجاز قرآن آغاز شده است». نویسنده در تعریف اصطلاحی معجزه، تعاریف متعدد آن را ارائه می دهد؛ مثلا علامه طباطبایی در این باره چنین گفته است: «معجزه عبارت است از امری خارج عادت که دلالت کند ماوراء طبیعت در طبیعت و امور مادی تصرف کرده است و این به آن معنا نیست که معجزه مبطل امر عقلی و ضروری است».
اثر دارای، درآمد، مقدمه، محتوای مطالب در دو فصل و خاتمه است. نویسنده پس از قرآن کریم در نگارش این اثر از 47 منبع فارسی و عربی از منابع شیعه و سنی بهره برده است که برخی از آنها عبارتند از: تفسیر نمونه آیت الله مکارم شیرازی، پژوهشی در اعجاز علمی قرآنمحمدعلی رضایی اصفهانی، در آمدی بر تفسیر علمی قرآن از همو، الرسالة الشافیة فی الإعجاز عبدالقاهر جرجانی، من الإعجاز البلاغی و العددی للقرآن الکریم دکتر ابوزهراء نجدی، الإعجاز العددی للقرآن الکریم، عجائب العدد و المعدود فی القرآن الکریم جمیل دیباجه، الریاضیات فی القرآن الکریم خلیفه عبدالسمیع خلیفه، مفهوم الإعجاز القرآنی حتی القرن السادس الهجری دکتر احمد جمال العمری و....
نویسنده در درآمد بیان می کند که یافتن پاسخ سؤالات مورد نظر از قرآن، تفسیر آن است و تفسیر را به دو نوع ترتیبی و موضوعی تقسیم کرده و تفسیر موضوعی را هم دو نوع می داند: تفسیری که موضوعاتش را از قرآن کریم بیرون می کشیم و تفسیری که موضوعات آن را جامعه، زمان، علم و... به ما می دهد.
«نوشتار حاضر یکی از سلسله تفاسیر موضوعی از نوع دوم است که برای جوانان فراهم آمده است و با قلمی روان و مستند به آیات (و با توجه به قرائن روائی، علمی و...) به یکی از پرسش های زمان در باب قرآن و ریاضیات پاسخ می دهد. مقوله اعجاز عددی قرآن یکی از مسائل شگفت انگیز است که در عصر ما شاخه های مختلفی پیدا کرده و لازم است که جوانان مسلمان از دیدگاه ها نسبت به آن آگاه شوند و با شگفتی ها و اشکالات و پاسخ های آن نیز آشنا گردند».
اعجاز عددی را در آثار افرادی مانند رشاد خلیفه و عبدالرزاق نوفل و... می توان دید و البته ردپای آن را تا الإتقان سیوطی می توان پی گرفت. نویسنده در مقدمه، بیان می کند که دو نوع نگاه به بیان اعجاز عددی قرآن در عصر جدید وجود دارد: نگاه موافق و نگاه مخالفانی که چنین آثاری را نشأت گرفته از توطئه بهائیان می دانند. نویسنده، معجزة القرآن الکریم رشاد خلیفه که توسط محمدتقی آیت اللهی به فارسی ترجمه شده، معجزة القرن العشرین من کشف سباعیّة و ثلاثیة أوامر القرآن الکریم ابن خلیفه علیوی، الإعجاز العددی للقرآن الکریم و... تا پانزده کتاب از موافقان نظریه اعجاز عددی قرآن را به اختصار معرفی می کند. او همچنین به معرفی چهار کتاب و مقاله از مخالفان این نظریه، به همراه بیان مدعای مختصر آنان در رد اعجاز عددی می پردازد که یکی از آنها «تسعة عشر ملکاً، بیان أن فریة الإعجاز العددی للقرآن خدعة بهائیة»، حسین ناجی محمد محی الدین است. ایشان به شدت به کسانی که عدد 19 را یکی از اسرار قرآن می دانند حمله می کند و آن را نوعی دروغ بستن بر خدا دانسته است. سپس متذکر می شود که عدد 19 از شعارهای بهائیان است که در نظر مسلمانان مرتد و کافر هستند و شواهدی می آورد که سال در نظر آنان 19 ماه است و هر ماهی نیز 19 روز است و کتاب «البیان» آنان 19 قسمت است و هر قسم آن 19 باب است و عدد نمازهای یومیه آنها 19 رکعت است و... در بخش دیگر متذکر می شود که عدد 19 مختص قرآن نیست و جملاتی را بیان می کند که بدون استفاده از رایانه بر اساس عدد 19 شکل گرفته است؛ درحالی که مطالب آن باطل است؛ مثل: «لا بعث و لا حساب و لا جهنم، لا صراط و لا جنة و لا نعیم و...» (19 حرف است و 4 الف دارد). سپس بیان می کند که رابطه ای بین «بسم الله الرحمن الرحیم» و حروف مقطعه سوره ها و جهنم (نوزده ملک جهنم) وجود ندارد و در بخش دیگری خطاهای عددی قائلین به اعجاز عددی را توضیح می دهد.
نویسنده در فصل اول، به بیان کلیات بحث اعجاز می پردازد و در آن پس از بیان پیشینه تاریخی بحث اعجاز، به تعریف لغوی و اصطلاحی آن پرداخته و ابعاد اعجاز در قرآن کریم را مشخص می کند و سپس به این سؤال پاسخ می دهد که آیا همه علوم بشری در قرآن وجود دارد یا نه؟ «قرآن کریم در بحث معجزه بودن خود، از تعبیر «اعجاز» استفاده ننموده و همواره از معجزات انبیا با تعبیر «آیه» و «بینه» یاد نموده است. ازاین رو اصطلاح «معجزه» در مورد قرآن بعدها رواج یافته است. نخستین مرحله از مباحث اعجاز قرآن در آثار مفسران، متکلمان و ادیبان یافت می شود که معتقد بودند قرآن نشانه و برهانی بر رسالت پیامبر(ص) است. با بررسی های تاریخی، می توان بر آن شد که در نیمه دوم قرن دوم، مبحث اعجاز قرآن آغاز شده است». نویسنده در تعریف اصطلاحی معجزه، تعاریف متعدد آن را ارائه می دهد؛ مثلا علامه طباطبایی در این باره چنین گفته است: «معجزه عبارت است از امری خارج عادت که دلالت کند ماوراء طبیعت در طبیعت و امور مادی تصرف کرده است و این به آن معنا نیست که معجزه مبطل امر عقلی و ضروری است».
wikinoor: قرآن_و_ریاضیات