قزل ارسلان


معنی انگلیسی:
name of an atabak of azerbaijan

لغت نامه دهخدا

قزل ارسلان. [ ق ِ زِ اَ س َ ] ( ترکی ، اِ مرکب ) شیر سرخ. و این مرکب است از دو کلمه قزل به معنی سرخ و ارسلان به معنی شیر و اسد. ( آنندراج ).

قزل ارسلان. [ ق ِ زِاَ س َ ] ( اِخ ) از امرای اتابکان آذربایجان و مکنی به اتابک خاموش بود ( 622 - 626 هَ. ق. ). از اتابک اوزبک فرزندی نمانده بود جز پسری کر و گنگ مادرزاد به نام قزل ارسلان که به همین علت او را اتابک خاموش لقب داده اند، و او دختری را که نواده علاءالدین کربه ارسلان احمدیلی بود به عقد خود درآورد، و در قسمتی از آذربایجان از جمله بر مراغه و رویین دز امارت داشت. در سال 626 موقعی که سلطان جلال الدین منکبرنی در گنجه بوداتابک خاموش پیش او رفته زمین خدمت بوسیده سپس از آنجا به الموت سفر کرد، و پس از یک ماه در همانجا مرد. زوجه او را هم جلال الدین به زنی گرفت و سلسله اتابکان آذربایجان پس از قریب 85 سال امیری برافتاد. اتابکان آذربایجان مخصوصاً شمس الدین ایلدگز و جهان پهلوان و قزل ارسلان در تاریخ ادبیات زبان فارسی ذکر به خیر دارند، زیرا که عده ای از گویندگان بزرگ زبان شیوای ما به قصایدی غراء ایشان را مدح گفته اند و نام ایشان را جاوید ساخته اند، و مشهورترین ایشان ظهیرالدین محمد فارابی و افضل الدین خاقانی و نظامی گنجوی و شرف الدین شفروه اصفهانی و مجیرالدین بیلقانی و اثیرالدین اخسیکتی و جمال الدین اشهری میباشند. و رجوع به تاریخ افضل کرمانی چ دانشگاه ص 43 و 108 و النقود شود.

قزل ارسلان. [ ق ِ زِ اَ س َ ] ( اِخ ) مظفرالدین عثمان ( 582 - 587 هَ. ق. ). بعد از فوت اتابک ایلدگز پسر بزرگتر وی نصرةالدین محمد جهان پهلوان مقام اورا در راندن امور ملکی یافت و برادر خود مظفرالدین عثمان قزل ارسلان را به آذربایجان و اران به امارت فرستاد. قسمت غربی آذربایجان از حدود تبریز تا حوالی الجزیره در دست خاندانی بود از بقایای روادیان ، و این خاندان از اوایل قرن ششم هجری یعنی دوره سلطنت سلطان محمدبن ملکشاه در این ناحیه امارت یافته بودند، و از مشاهیر ایشان است آق سنقر پسر احمدیلی. فرزندان احمدیل در تبریز و مراغه و حصار محکم رویین دز از قلاع مراغه را در تصرف داشتند و در عهد ایلدگز گاهی با او در مقام آشتی بودند و زمانی در نزاع و جدال. در سال 570 یعنی دو سال پس از مرگ ایلدگز اتابک جهان پهلوان به علت مرگ امیر احمدیلی تبریز و مراغه موقع را برای تصرف آن نقاط مناسب یافت و خود مراغه را در محاصره گرفته و برادرش قزل ارسلان تبریز را، عاقبت امیر احمدیلی با جهان پهلوان صلح کرد و تبریز را به او واگذاشت.از سال 571 که جلوس طغرل دوم است تا 582 تاریخ فوت اتابک ، زمام سلطنت آخرین پادشاه سلجوقی عراق که در هفت سالگی به جای پدر نشست در دست جهان پهلوان بود و این مرد کافی عادل ادب پرور به خوبی بلاد وسیعه ای را که او و پدرش تحت امر طغرل آورده بودند اداره مینمود. جهان پهلوان از قپته خاتون دختر اینانج شحنه ای دو پسر داشت ، قتلغ اینانج و میرمیران که هیچکدام به امیری نرسیده اند لیکن دو پسر دیگر که او را از کنیزی آمده بود، یعنی ابوبکر و اوزبک هر دو اتابکی و امارت یافته اند. چون اتابک جهان پهلوان وفات یافت برادرش قزل ارسلان در دستگاه طغرل سوم زمامدار شد و او قپته خاتون زوجه ٔبرادر را هم به عقد خود درآورد لیکن به شرحی که در سلطنت طغرل آمده به زودی میان او و سلطان به هم خورد و قزل ارسلان طغرل را محبوس کرد و برای خود تهیه اسباب سلطنت دید، اما در شعبان 587 شبی او را کشته یافتند و بدنش پنجاه زخم کارد خورده بود، و نسبت قتل او را بنابر عادات معمول آن ایام به فدائیان اسماعیلی بستند. رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 53، 532، 534، 558 و تاریخ گزیده چ لندن ص 466، 475، 478، 837 شود.

فرهنگ فارسی

نام دو تن از اتابکان آذربایجان : قزل ارسلان عثمان . ملقب به مظفرالدین بن ایلدگز ( جرد. ۵۸۱ - ف. ۵۸۷ ه ق. ) . پس از فوت ایلدگز پسر بزرگتر وی محمد جهان پهلوان بحکومت رسید و برادر خود قزل - ارسلان را به آذربایجان و اران امارت داد. پس از فوت جهان پهلوان قزل ارسلان در دستگاه طغرل سوم سلجوقی زمامدار شد ولی بزودی میان او و طغرل بهم خورد و قزل - ارسلان طغرل را محبوس کرد و مقدمات سلطنت خود را فراهم آورد اما در شعبان ۵۸۷ شبی او را کشته یافتند و این قتل را بفدائیان اسماعیلی نسبت دادند . یا قزل ارسلان ابن ( اتابک ) ازبک از امرای اتابکان آذربایجان ملقب به اتابک خاموش ( جل. ۶٠۷ ه ق ./ ۱۲۱٠م . - ۶۲۲ ه ق . / ۱۲۲۵ م . ) وی کر وگنگ مادرزاد بود و بهمین سبب بود او را خاموش لقب دادند و او در قسمتی از آذربایجان - از جمله مراغه و روین دز- امارت داشت . در سال ۶۲۶ ه ق . هنگامی که سلطان جلال الدین خوارزمشاه در گنجه بود قزل ارسلان نزد او رفت و زمین خدمت بوسید و سپس به الموت سفر کرد و پس از یک ماه در همانجا در گذشت و سلسله اتابکان آذربایجان با فوت او برافتاد .
بعد از فوت اتابک ایلدگز پسر بزرگتر وی نصره الدین محمد جهان پهلوان مقام او را در راندن امور ملکی یافت و برادر خود مظفرالدین عثمان قزل ارسلان را به آذربایجان واران بامارت فرستاد .

دانشنامه عمومی

اتابک عثمان بن ایلدگز قزل ارسلان پسر اتابک شمس الدین ایلدگز ( بنیان گذار دودمان اتابکان آذربایجان ) است. او پس از برادرش اتابک نصرت الدین محمد و از سال ۱۱۸۶ میلادی ( ۵۸۲ هجری ) تا سال ۱۱۹۱ میلادی ( ۵۸۷ هجری ) به مدت ۵ سال بر آذربایجان حکومت کرد و سومین پادشاه از دودمان اتابکان آذربایجان بود. [ ۱] [ ۲] [ ۳]
اتابک عثمان قزل ارسلان در دورهٔ سلطنت برادرش اتابک نصرت الدین محمد به مقام حکومت تبریز رسیده بود و پس از مرگ برادر، ابتدا پایتخت اتابکان آذربایجان را از اردبیل به تبریز منتقل کرد و سپس در این شهر بر تخت پادشاهی نشست. پس از ۵ سال حکومت، برادرزاده اش اتابک نصرت الدین ابوبکر ( یا یکی از فدائیان اسماعیلیه ) در سپتامبر ۱۱۹۱ میلادی ( شعبان ۵۸۷ هجری ) او را کشت و به جایش بر تخت سلطنت جلوس کرد. [ ۱] [ ۴]
عکس قزل ارسلانعکس قزل ارسلان
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس