قطبش خلاء

دانشنامه عمومی

در نظریه میدان کوانتومی، و به طور خاص در الکترودینامیک کوانتومی، قطبش خلاء فرایندی را توصیف می کند که در آن میدان الکترومغناطیسی پس زمینه جفت های الکترون - پوزیترونمجازیتولید می کند که توزیع بارها جریان هایی که در میدان الکترومغناطیسی تولید شده اند را تغییر می دهند. گاهی به آن خود - انرژیبوزون پیمانه ای ( فوتون ) نیز گفته می شود.
آثار قطبش خلاء، قبل از سال ۱۹۴۷ و محاسبه نظری آنها، به طور تجربی مشاهده شده بودند ( توسط هانس بته و در راه بازگشت از کنفرانس شلتر آیلند به کورنل ) . پیدایش تجهیزات راداری برای جنگ جهانی دوم به دقت بالاتری در اندازه گیری سطوح انرژی اتم هیدروژن ( تغییر لمب ) و گشتاور مغناطیسی دوقطبی نابهنجار الکترون که توسط ایزیدور ایزاک رابی اندازه گیری شد. شتاب دهنده ذرات تریستان در ژاپن در سال ۱۹۹۷ به شکل تجربی قطبش خلاء را تایید نمود. [ ۱]
طبق نظریه میدان کوانتومی، خلاء میان ذرات در حال برهم کنش را نمی توان به سادگی خالی پنداشت، بلکه شامل جفتهای مجازی ذره - پادذرهبا طول عمر کوتاه است که از خلاء و با مقادیری از انرژی که توسط نسخه زمان - انرژی اصل عدم قطعیت هایزنبرگ، محدود در زمان است. پس از گذشت زمان محدود، که هرچه انرژی بیشتر باشد، کوتاه تر خواهد بود، یکدیگر را نابودمی کنند
این جفت های ذره - پادذره حامل انواع مختلفی از بارهستند. مثلاً اگر این جفت ذرات مجازی کوارکو گلوئونباشند که تحت تاثیر کرومودینامیک کوانتومی هستند، دارای بار رنگخواهند بود و اگر مثلاً از لپتون ها و کوارک های باردار تشکیل شده باشند دارای بار الکترومغناطیسی خواهند بود. چنین ذرات بارداری به عنوان یک دوقطبی الکتریکی عمل می کنند. در حضور میدان الکتریکی مانند میدان الکترومغناطیسی اطراف الکترون، این جفت ذرات مجازی ذره - پادذره موقعیت خود را تغییر می دهند و به صورت جزئی، علیه میدان عمل می کنند. در نتیجه شدت میدان کمی ضعیفتر از آن چیزی است که در صورت خالی بودن خلاء می بایست باشد. این تغییر جهت گیری جفت های پادذره با عمر کوتاه را «قطبش خلاء» می نامند.
سهم تک حلقه یک جفت فرمیون - پادفرمیون در قطبش خلاء با نمودار زیر نمایش داده می شود:
عکس قطبش خلاء
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس