قفسهٔ سینه یک محفظهٔ استخوانی - غضروفی قابل ارتجاع است که به شکل مخروط ناقص بوده و جایگاه قرارگیری قلب، ریه ها، مری و نای است و از مهره ها، دنده ها و جناغ سینه، تشکیل شده است.
قفسهٔ سینه به شکل مخروطی ناقص است که قاعده و رأس مایل دارد و قسمت باریک آن در بالا است؛ ولی این باریکی توسط کمربند شانه ای و عضلات متصل به آن پوشیده شده است.
قسمتی از تنه است که بین ریشهٔ گردن و شکم قرار دارد که ساختمان های مهمی مانند قلب و ریه ها درون آن جای گرفته اند. قفسهٔ سینه از جلوتر توسط جناغ و غضروف های دنده ای، در طرفین توسط دنده ها و در پشت توسط دوازده مهرهٔ سینه ای تشکیل می گردد. این فضا دهانهٔ ورودی و دهانهٔ خروجی دارد که دهانهٔ ورودی آن از دندهٔ اول و غضروف آن در طرفین، دسته Manubrium استخوان جناغ در جلو و مهرهٔ اول سینه ای در عقب تشکیل شده و به طرف جلو شیب دارد. این دهانه کلیوی شکل بوده و قطر عرضی آن ۱۰ و قطر جلویی پشتی آن پنج سانتی متر است.
بافت استخوانی سخت ترین بافت بدن است. استحکام این بافت از آن جهت است که در مادهٔ بین سلولی آن املاح آهکی موجود است، مادهٔ بین سلولی بافت استخوانی به شکل ورقه های بسیار نازکی روی هم قرار دارد که در قسمت سطحی استخوان به موازات طول استخوان به نام تیغه های خارجی بوده و در قسمت داخلی استخوان ورقه های نازک دایره ای شکل به نام تیغه های داخلی دور مغز استخوان را احاطه کرده است. اگر استخوان را حرارت دهند مواد آلی آن می سوزد ولی مواد معدنی آن باقی می ماند. از این رو استخوان شکل خود را حفظ کرده ولی خیلی شکننده می شود.
تعداد ۱۲ جفت دنده در ساختار قفسه سینه شرکت دارند و قوسی شکل هستند. هر دنده دارای یک تنه است و دو انتهای قدامی و خلفی، دو سطح داخلی و خارجی و دو کنار فوقانی و تحتانی دارند. انتهای خلفی دنده ها با زواید عرضی مهره های پشتی و تنه مهره ها، مفصل می شود. انتهای قدامی در هفت زوج دنده اول به وسیلهٔ غضروف، مستقلاً به جناغ سینه متصل می شوند. این دنده ها را دنده های حقیقی گویند.
سه زوج دنده بعدی یعنی شماره های ۸ , ۹ , ۱۰ با کمک غضروف به دنده بالاتر متصل می شوند، لبه دنده ای Costal margin را تشکیل می دهند و دنده های کاذب نامیده می شوند. دنده ها دارای یک انتهای خلفی شامل سر، گردن و تکمه و یک انتهای قدامی که با غضروف متصل شده و دارای یک سطح داخلی و یک سطح خارجی و یک کنار فوقانی و یک تحتانی است. در سطح داخلی هر دنده ناودانی برای عبور عروق اعصاب بین دنده ای وجود دارد که در دنده های اول، یازدهم و دوزادهم، این ناودان وجود ندارد و معمولاً این دنده ها را دنده های غیرمعمولی می نامند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفقفسهٔ سینه به شکل مخروطی ناقص است که قاعده و رأس مایل دارد و قسمت باریک آن در بالا است؛ ولی این باریکی توسط کمربند شانه ای و عضلات متصل به آن پوشیده شده است.
قسمتی از تنه است که بین ریشهٔ گردن و شکم قرار دارد که ساختمان های مهمی مانند قلب و ریه ها درون آن جای گرفته اند. قفسهٔ سینه از جلوتر توسط جناغ و غضروف های دنده ای، در طرفین توسط دنده ها و در پشت توسط دوازده مهرهٔ سینه ای تشکیل می گردد. این فضا دهانهٔ ورودی و دهانهٔ خروجی دارد که دهانهٔ ورودی آن از دندهٔ اول و غضروف آن در طرفین، دسته Manubrium استخوان جناغ در جلو و مهرهٔ اول سینه ای در عقب تشکیل شده و به طرف جلو شیب دارد. این دهانه کلیوی شکل بوده و قطر عرضی آن ۱۰ و قطر جلویی پشتی آن پنج سانتی متر است.
بافت استخوانی سخت ترین بافت بدن است. استحکام این بافت از آن جهت است که در مادهٔ بین سلولی آن املاح آهکی موجود است، مادهٔ بین سلولی بافت استخوانی به شکل ورقه های بسیار نازکی روی هم قرار دارد که در قسمت سطحی استخوان به موازات طول استخوان به نام تیغه های خارجی بوده و در قسمت داخلی استخوان ورقه های نازک دایره ای شکل به نام تیغه های داخلی دور مغز استخوان را احاطه کرده است. اگر استخوان را حرارت دهند مواد آلی آن می سوزد ولی مواد معدنی آن باقی می ماند. از این رو استخوان شکل خود را حفظ کرده ولی خیلی شکننده می شود.
تعداد ۱۲ جفت دنده در ساختار قفسه سینه شرکت دارند و قوسی شکل هستند. هر دنده دارای یک تنه است و دو انتهای قدامی و خلفی، دو سطح داخلی و خارجی و دو کنار فوقانی و تحتانی دارند. انتهای خلفی دنده ها با زواید عرضی مهره های پشتی و تنه مهره ها، مفصل می شود. انتهای قدامی در هفت زوج دنده اول به وسیلهٔ غضروف، مستقلاً به جناغ سینه متصل می شوند. این دنده ها را دنده های حقیقی گویند.
سه زوج دنده بعدی یعنی شماره های ۸ , ۹ , ۱۰ با کمک غضروف به دنده بالاتر متصل می شوند، لبه دنده ای Costal margin را تشکیل می دهند و دنده های کاذب نامیده می شوند. دنده ها دارای یک انتهای خلفی شامل سر، گردن و تکمه و یک انتهای قدامی که با غضروف متصل شده و دارای یک سطح داخلی و یک سطح خارجی و یک کنار فوقانی و یک تحتانی است. در سطح داخلی هر دنده ناودانی برای عبور عروق اعصاب بین دنده ای وجود دارد که در دنده های اول، یازدهم و دوزادهم، این ناودان وجود ندارد و معمولاً این دنده ها را دنده های غیرمعمولی می نامند.
wiki: قفسه سینه
