قلعه سفید

قلعه سفید (دشتستان). قلعه سفید ( دشتستان ) روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان دشتستان در استان بوشهر ایران است؛ که ساکنان اصلی در آن از اهالی روستاهای بنه، وسده، می باشند که به دلیل بالا آمدن آب در این روستاها به این روستا نقل مکان کردند.
این روستا دربخش مرکزی دهستان دالکی شهرستان دشتستان قرار داشته. واولین روستا ورودی استان بوشهرمی باشد. و بر اساس سرشماری سال1395 جمعیت آن 1989نفر ( 500خانوار ) بوده است. که در قدیم دو روستا به نام های بنه و سده بوده که درسال 1356 به دلیل بالا آمدن سطح آب از روستا مذکور نقل مکان کرده و به موقیت کنونی آمده . شغل اکثر اهالی کشاورزی بوده و دارای یک نقشه عالی از لحاظ موقعیت چیدمان زمین ها بوده که بدون بن بست و در یک خط می باشد و از لحاظ امکانات دارای دو مدرسه ویک خانه بهداشت و یک خانه ورزش روستایی زمین چمن و مخابرات و همچنین پنج حسینیه و همچنین در حال احداث بزرگترین پارک روستایی استان به مساحت 12هزار متر مربع و اورزانس بین جاده ایی میباشد. که در سال های 1400تا1402در حال پیشرفت چشم گیر بوده با تلاش های اهالی و شورای اسلامی و دهیاری که طی چند سال آینده به یک روستا عالی در منطقه تبدیل خواهد شد. زبان لری محلی.

قلعه سفید (رمان). قلعه سفید ( به ترکی استانبولی: Beyaz Kale ) رمانی از نویسنده ترکی اورهان پاموک است.
وقایع کتاب در استانبول قرن هفدهم اتفاق می افتد. داستان دربارهٔ یک مرد دانشمند ایتالیایی است که قصد سفر دریایی از ونیز به ناپل را دارد، که توسط ناوگان امپراطوری عثمانی زندانی شده و به بردگی گرفته می شود. نخست در خطر اعدام قرار می گیرد اما مردی به نام استاد که شباهت زیادی به او دارد او را به عنوان برده می خرد. دانشمند ونیزی به استاد برای پیدا کردن ارج و قرب نزد پاشا که از نزدیکان سلطان است کمک زیادی می کند و در نهایت آن دو به سلطان معرفی می شوند تا با کمک او اسلحه آهنین قدرتمندی بسازند. [ ۳]
محرک ارباب - برده درون مایه اصلی رمان قلعه سفید است. استاد ( Hoja ) در سرتاسر داستان تلاش به القا کردن مافوق بودن و برتری را بر گوینده داستان ( دانشمند ونیزی ) دارد. خواه با تمسخر کردن او یا به رخ کشیدن ضعف و دون مایگی او به عنوان یک برده. با این حال استاد تلاش می کند تا از او دانش بیشتری کسب کند و هنگامی که دانشمند ونیزی از در اختیار دادن دانش بیشتر به او خودداری می کند ناامید و خشمگین می شود. رابطه ارباب - برده هنگامی که هردو متوجه می شوند که می توانند هویت خود را عوض کنند، رو به زوال می رود. قدرت دانش نیز یکی دیگر از درون مایه های اصلی رمان است. راوی داستان و استاد هر دو خردمند شناخته می شوند با این حال در ابتدا هیچ کدام به راستی نمی توانستند ادعا کنند که دارای دانش بیشتری هستند. دانش راوی داستان امروزی تر است و علمی تر به نظر می رسد حال آنکه دانش استاد از یک فیلتر زبانی رد شده و همراه با جزم اندیشی است. همچنین گوینده داستان از دانش خود برای کمک کردن استفاده می کند در حالی که استاد دانش را به عنوان ابزاری برای رسیدن به جاه طلبی هایش مورد استفاده قرار می دهد.
مدرنیزه شدن یا به عبارتی افول امپراطوری عثمانی در سراسر داستان مورد اشاره قرار گرفته است. پیش از آنکه به یک سمبل اصلی در اوج داستان تبدیل شود.
این رمان از طرفی تاریخ رویارویی امپراطوری عثمانی با اروپایی ها را به تصویر می کشد و از طرفی دیگر یک قصه است. پاموک در آفرینش این اثر که او را یک نویسنده جهانی کرد از تاریخ و فرهنگ و آیین پیشینیان خود الهام گرفته است؛ و چگونگی پیشرفت علم در دنیای قدیم را به مخاطبان و خوانندگان امروزی نشان داده است.