قیس بن سعد بن عباده

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] قیس بن سعد بن عبادة خزرجی،(درگذشته ۶۰ق) از صحابۀ انصار پیامبر اکرم(ص)، بزرگ قبیله خزرج، از کارگزاران حکومت علوی و فرماندهان سپاه امام علی(ع) و امام حسن(ع) و از سخاوتمندان مشهور عرب.
قیس در بیشتر جنگ های دوره پیامبر(ص) و حضرت علی(ع) حضور داشت و در برخی از آنها از جمله صفین پرچم و فرماندهی را بر عهده داشت. او از سوی حضرت علی(ع) به عنوان کارگزار ولایت مصر و سپس آذربایجان منصوب شد. قیس در دوره امام حسن(ع) نیز از فرماندهان آن حضرت بود که بر اساس برخی گزارش ها با صلح آن حضرت با معاویه موافق نبود. قیس احادیثی نیز از پیامبر اکرم(ص) نقل کرده است و علامه امینی نام او را در شمار شاعران واقعه غدیر در قرن نخست قمری ذکر کرده است.
زندگی نامه نویسان نام پدر قیس را سعد بن عبادة بن دلیم بن أبی حلیمة نگاشته اند. نسبت خزرجی به سبب نسبت قیس و پدرانش به قبیله خزرج مدینه است. برادرش سعید نیز از راویان حدیث غدیر و کارگزارن حکومت علوی بوده است.

دانشنامه آزاد فارسی

قَیْس بن سَعْد بن عُبادَه ( ـ مدینه ۶۰ق)
از اصحاب پیامبر (ص) و امام علی (ع) و امام حسن (ع). پدرش رئیس قبیلۀ خزرج بود و این ریاست به او منتقل شد. قامتی بلند داشت و بر صورتش موی نمی رویید، اما خوش سیما بود. در زمان پیامبر (ص) از سوی آن حضرت کیفردادن مجرمان را به عهده داشت و پس از وفات آن حضرت به مخالفان ابوبکر پیوست. در خلافت امام علی (ع) از سرداران جنگ صفّین بود و به فرمانداری مصر منصوب شد. پس از شهادت امام علی (ع) به فرماندهی سپاه امام حسن (ع) تعیین شد و تا پس از صلح به شدّت با معاویه ستیز کرد و سرانجام با او بیعتی صوری کرد. قیس از راویان و شاعران غدیر بوده و تا آخر عمر از ولایت امام علی (ع) و فرزندانش حمایت کرد. در اواخر دوران امامت امام حسین (ع) درگذشت.

پیشنهاد کاربران

بپرس