لباب المحصل فی اصول الدین

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] لباب المحصل فی اصول الدین نوشته ابوزید خضرمی اشبیلی مالکی معروف به ابن خلدون به زبان عربی در قرن نهم تألیف شده است. این کتاب نیز پیرامون مسائل کلامی چون الهیات و معاد و نبوت و امامت است. این کتاب با حجم کمش در نوع خود از کتب نفیسی است که ابن خلدون در عصر خودش آنرا نگاشته است. کتاب حاضر همانند کتاب قبلی توسط آقای احمد فرید مزیدی حسنی شافعی مورد تحقیق واقع شده است.
همان طور که خود مؤلف نقل می کند این کتاب ملخص و مهذب کتاب "المحصل" نوشته فخرالدین بن خطیب می باشد. از آنجایی که المحصل حاوی هر فرقه و مسلک و طریقی و دارای اطناب بوده، و برای اینکه اهل زمانش متمایل به این کتاب با ارزش بشوند و از آن بهره بگیرند، ابن خلدون تصمیم به حذف بعضی از الفاظ که نیازی به آنها نبوده، کرده است و آنرا به اختصار در آورده و در جایی که امکان داشته از کلام نصیرالدین طوسی صاحب کتاب تلخیص المحصل در کتاب خود استفاده کرده و آنرا "لباب المحصل" نامیده است.
کتاب با ترجمه مختصر و موجزی از آقای احمد فرید مزیدی آغاز گردیده و آنگاه مقدمه ای از مصنف کتاب ذکر شده. و سپس کتاب که از چهار رکن تشکیل یافته، شروع می شود.
ت- أسماء و أحکام که از ایمان وشرایط مومن بحث می شود
ث- درباره إمامت است که از وجوب عقلی و لطف بودن یا نبودن آن از طرف خدا بحث میکند وعقیده شیعه را در باب امامت و فرق مختلفی که در آن پیدا شده را متذکر می شود و از اختلاف عظیمی که درآن است بر عدم منصوص بودن اقوال آنان احتجاج می نماید.

پیشنهاد کاربران

بپرس