لعنت بر یزید

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است
از سنت های شیعی، فرستادن درود و سلام بر امام حسین علیه السلام و لعنت بر قاتلان او هنگام آب نوشیدن است. لعن به معنای طرد از رحمت و دور کردن است. عرب، هرگاه کسی تمرد می کرد او را از خود طرد می کردند تا گناهان او دامنگیرشان نشود.
امام صادق علیه السلام به نقل داود رقی، آب خواست و نوشید و چشمانش اشگبارشد، سپس فرمود: لعنت خدا بر قاتل حسین، هرگز بنده ای نیست که آب بنوشد و حسین را یاد کند و قاتل او را لعنت کند، مگر آن که خداوند برای او صد هزار حسنه می نویسد و صد هزار سیئه از او محو می کند...: «ما من عبد شرب الماء فذکر الحسین ولعن قاتله الا کتب الله له مائة الف حسنة و حط عنه ماة الف سیئة...».
و این، جزء فرهنگ عاشورایی مردم شده است و بر سقاخانه ها می نویسند: «آبی بنوش و لعنت حق بر یزید کن ». لعنت بر یزید و ابن زیاد و شمر و دیگر عاملان و مباشران و زمینه سازان حادثه عاشورا و قتل امام حسین علیه السلام در زیارتنامه های متعددی از جمله در زیارت عاشورا و وارث آمده است: «اللهم العن یزید خامسا و العن عبیدالله بن زیاد و ابن مرجانة و عمر بن سعد و شمرا و آل ابی سفیان و آل زیاد و آل مروان الی یوم القیامة ».
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.

پیشنهاد کاربران

بپرس