لوتریانیسم یکی از بزرگ ترین شاخه های پروتستانتیسم است که از الهیات مارتین لوتر پیروی می کند. مارتین لوتر راهب و اصلاح طلب قرن ۱۶ میلادی بود که می کوشید الهیات و کردار کلیسای کاتولیک را اصلاح کند و اصلاحات پروتستانی را پایه گذاشت. واکنش مقامات دولت و کلیسا به گسترش بین المللی نوشته های لوتر از جمله اعلامیه نود و پنج ماده ای، باعث ایجاد دسته های مختلف در مسیحیت غربی شد. [ ۱] طی دوران اصلاحات، لوتریانیسم تبدیل به دین رسمی چند کشور اروپای شمالی شد، به خصوص شمال آلمان و اسکاندیناوی. در این کشورها، روحانیون لوتری کارمندان دولت و کلیساهای لوتری بخشی از دولت محسوب می شدند. [ ۲]
شکاف بین لوتری ها و کاتولیک ها با مجلس ورمس در سال ۱۵۲۱ علنی و روشن شد: مجالس انجمن امپراتوری لوتر را محکوم شناخت و شهروندان امپراتوری مقدس روم را رسماً از دفاع یا تبلیغ نظرات لوتر ممنوع کرد و همچنین مدافعان لوتریانیسم را به مصادره تمامی اموال محکوم کرد که نیمی از این اموال ضبط شده به دولت امپراتوری و نیم دیگر به کسی می رسید که فرد موردنظر را به این کار متهم کرده بود. [ ۳]
شکاف بین کاتولیک ها و لوتری ها عمدتاً مبتنی بر دو نکته بود: یکی منبع اقتدار در کلیسا که اغلب اصل شکلی اصلاحات پروتستانی خوانده می شود، و دیگری دکترین عادل شمردگی ( justification ) که اغلب اصل ماهوی الهیات لوتری خوانده می شود. لوتریانیسم مدافع دکترین عادل شمردگی بود که به موجب آن انسان ها به خاطر شایستگی یا اعمال نیک خود در پیشگاه خداوند عادل شمرده نمی شوند بلکه این امر تنها هنگامی ممکن می شود که انسان معتقد باشد به واسطه مسیح ( که با مرگ خود گناهان انسان را جبران کرده ) لطف خدا شامل حالش شده و گناهانش بخشیده شده و خداوند این ایمان را به کسانی عطا می کند که در پیشگاه او پرهیزکار باشند. [ ۴] [ ۵] طبق این دکترین، فقط با لطف خدا، فقط از طریق ایمان ( سولا فید ) و فقط بر مبنای کتاب مقدس است که انسان به مقام عدالت می رسد و کتاب مقدس تنها منبع دارای اقتدار در تمامی مسائل مربوط به ایمان است. این موضع با باور کلیسای کاتولیک مبنی بر اینکه اقتدار هم از کتاب مقدس و هم از سنت مقدس می آید در تضاد بود. [ ۶]
برخلاف کالوینیسم، لوتریانیسم بسیاری از مناسک نیایش و آموزه های هفت آیینی را که پیش از اصلاحات در کلیسای غرب وجود داشت حفظ کرد، با تأکید خاص بر شام شکرگزاری ( Eucharist ) ، البته در لوتریانیسم شرقی از مناسک بیزانسی استفاده می شود. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشکاف بین لوتری ها و کاتولیک ها با مجلس ورمس در سال ۱۵۲۱ علنی و روشن شد: مجالس انجمن امپراتوری لوتر را محکوم شناخت و شهروندان امپراتوری مقدس روم را رسماً از دفاع یا تبلیغ نظرات لوتر ممنوع کرد و همچنین مدافعان لوتریانیسم را به مصادره تمامی اموال محکوم کرد که نیمی از این اموال ضبط شده به دولت امپراتوری و نیم دیگر به کسی می رسید که فرد موردنظر را به این کار متهم کرده بود. [ ۳]
شکاف بین کاتولیک ها و لوتری ها عمدتاً مبتنی بر دو نکته بود: یکی منبع اقتدار در کلیسا که اغلب اصل شکلی اصلاحات پروتستانی خوانده می شود، و دیگری دکترین عادل شمردگی ( justification ) که اغلب اصل ماهوی الهیات لوتری خوانده می شود. لوتریانیسم مدافع دکترین عادل شمردگی بود که به موجب آن انسان ها به خاطر شایستگی یا اعمال نیک خود در پیشگاه خداوند عادل شمرده نمی شوند بلکه این امر تنها هنگامی ممکن می شود که انسان معتقد باشد به واسطه مسیح ( که با مرگ خود گناهان انسان را جبران کرده ) لطف خدا شامل حالش شده و گناهانش بخشیده شده و خداوند این ایمان را به کسانی عطا می کند که در پیشگاه او پرهیزکار باشند. [ ۴] [ ۵] طبق این دکترین، فقط با لطف خدا، فقط از طریق ایمان ( سولا فید ) و فقط بر مبنای کتاب مقدس است که انسان به مقام عدالت می رسد و کتاب مقدس تنها منبع دارای اقتدار در تمامی مسائل مربوط به ایمان است. این موضع با باور کلیسای کاتولیک مبنی بر اینکه اقتدار هم از کتاب مقدس و هم از سنت مقدس می آید در تضاد بود. [ ۶]
برخلاف کالوینیسم، لوتریانیسم بسیاری از مناسک نیایش و آموزه های هفت آیینی را که پیش از اصلاحات در کلیسای غرب وجود داشت حفظ کرد، با تأکید خاص بر شام شکرگزاری ( Eucharist ) ، البته در لوتریانیسم شرقی از مناسک بیزانسی استفاده می شود. [ ۷]
wiki: لوتریانیسم