لولوبی

لغت نامه دهخدا

لولوبی. ( اِخ ) نام قدیم بلوکی در زاگرس که میان بغداد و کرمانشاهان کنونی واقع است. ( از ترجمه تاریخ ایران سرپرسی سایکس ص 88 ) ( از ایران باستان ج 1 ص 116 ). || نام ساکنین این نواحی.

فرهنگ فارسی

قومی جنگجو که در هزاره سوم ق م . در کوههای زاگروس شمال عیلام و باختر همدان سکونت داشت . لولوبیان بهمراه [ گوتیان ] فتوحات زیادی در بین النهرین کردند و حتی مدت کم و بیش دراز آنرا اشغال نمودند . لولوبیان خط آکادی را فرا گرفته و نقوش برجسته ای بر روی سنگها از پادشاهان آنان باقی است که نشان ده هنر عالی این قوم است . یکی از این نقوش نقش پادشاه آنان بنام [ آنوبانی نی ] را نشان میدهد . او پای خود را بر شکم دشمنی که برزمین افتاده نهاده و در برابرش ربه النوع [ نی نی ] با کلاهی بلند و جامه ای پشمین و پرزدار و شرابه دار که تا پای وی میرسد ایستاده است .
نام قدیم بلوکی در زاگرس میان بغداد و کرمانشاهان کنی بفرستاد .

دانشنامه آزاد فارسی

(یا: لولوها) از اقوام ساکن در ارتفاعات کردستان و لرستان امروزی و نیز درۀ علیای دیاله در بِینُ النَّهرِین شمالی. اسناد بین النهرینی در هزارۀ سوم پ م از لولوبی نام برده اند؛ این کلمه در زبان اَکَدی، لولوبوم یا لولوپوم و در زبان آشوری لولومه یا لولومو تلفظ می شد. پسوند «بی» در کلمۀ لولوبی نشانۀ جمع در زبان عیلامی است؛ پس لولوبی یعنی لولوها. احتمالاً زبان لولوها با زبان اقوام هورّی قرابت داشته است. دیاکونوف لولوها را اقوام زاگروـ عیلامی می داند که فرهنگ و زبان آنان با عیلامیان خویشاوند بوده است. لولو در زبان هورّی به معنی کوه نشین است و در زبان اورارتویی معنی بیگانه و دشمن و اَهریمَن را دارد. اولین سند تاریخی که از لولوبی خبر می دهد مِسَلّۀ پیروزی نارام سین (۲۲۵۴ـ۲۲۱۸پ م) پادشاه اَکَد است. لولوها در سراسر هزاره های سوم و دوم پیش از میلاد به بین النهرین می تاختند. کتیبه های بابِلی از لشکرکشی انتقام جویانه نَبوکَدنَصر (۱۱۴۶ـ۱۱۲۳پ م) به سرزمین لولوها گزارش داده اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس