لکهنو

لغت نامه دهخدا

لکهنو. [ ل َ ] ( اِخ ) تلفظ هندی لکنهو. رجوع به لکنهو شود.

فرهنگ فارسی

تلفظ هندی لکهنو

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] لَکّهنو یا لَکهنور، (به اردو: لکهنؤ) (به انگلیسی: Lucknow) مرکز ایالت اوتار پرادش هندوستان و از مراکز شیعه است. مرکز حکومت اوده، ابتدا در فیض آباد هند و بعدها به لکهنو منتقل می شود. لکهنو را سرزمین خاندان علمی و اجتهادی شیعه از جمله خاندان صاحب عبقات و غفران مآب در هند می دانند. بعد از تصرف لکهنو توسط انگلیسی ها و رواج علوم مختلف به وسیله آنها، علمای شیعه برای کم رنگ نشدن علوم اسلامی در این منطقه، تصمیم به تأسیس حوزه های علمیه مختلفی از جمله حوزه علمیه سلطان المدارس گرفتند. یکی از مهم ترین کتابخانه های شیعه به نام ناصریه در این شهر قرار دارد. مراسم ایام محرم در امام باره آصفی این شهر از مراسم های مشهور این منطقه است.
لکهنو یا لکهنور، پایتخت ایالت اوتار پرادش در هندوستان و از مراکز شیعه است. این شهر در سال ۱۱۸۸ق پایتخت حکومت شیعی اَوَده بود. پس از انقراض قطب شاهیان و عادلشاهیان از حکومت های شیعه این منطقه در سال ۱۰۹۸ق توسط امپراتور گورکانی اورنگ زیب، حکومت شیعه اوده در شمال هند به قدرت رسید که پس از شهر فیض آباد لکهنو را پایتخت خود قرار دادند.
پیش از تأسیس پاکستان ، مراکز اصلی آموزش علوم شیعی در دهلی، رامپور، امروهه، سند و لکهنو قرار داشت. مساجد، حسینیه ها و منازل استادان پایگاه اصلی تدریس علوم اسلامی بود و مدارس به سبک کنونی کمتر وجود داشت. نقل کرده اند که در عصر حکومت سلاطین شیعی اوده، لکهنو به مهم ترین مرکز علمی شیعیان شبه قاره تبدیل شده بود.

دانشنامه آزاد فارسی

لَکْهْنو (Lukhnow)
(یا: لَکْنو؛ لَکْنَهو) مرکز ایالت اوتارپرادش، در شمال مرکزی هند، به فاصلۀ ۷۰کیلومتری شمال شرقی کانپور، با ۱,۶۶۹,۲۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۱). دارای صنایع متعدد نظیر تولید مواد دارویی، مواد غذایی، مواد شیمیایی، کاغذ، و صنایع دستی و کارگاه های راه آهن، نیز از مراکز اصلی حمل و نقل و بازار بزرگ کشاورزی است. دانشگاه لکهنو در ۱۹۲۱ تأسیس شده است. نام این شهر به صورت های لَکْناو، لَکْناهو، لکنو، و لَکْنَهو نیز نوشته می شود. لکهنو در زمان بهلول لودی، پادشاه دهلی ( ـ۸۹۴ق)، شهری مهم بود و حکومت آن در ۸۹۳ق به فرزندش احمدخان، ملقب به اعظم همایون، رسید. بابر تیموری نیز حکومت آن را به پسرش، همایون، داد. زمان محمد شاه گورکانی، ملقب به روشن اختر (۱۷۱۹ـ۱۷۴۸)، از قلمرو دولت مغولان هند خارج شد و به تصرف سید سعادت خان، از سادات مهاجر ایرانی و مؤسس سلسلۀ نواب اوده، درآمد و پایتخت پادشاهی اوده شد. در سلطنت آصف الدوله شکوه و عظمت فراوان یافت. امامباره (امامبارا) و رومی دروازه و همچنین یکی از مساجد بزرگ لکهنو از ساخته های اوست. دولت اوده پس از این به اطاعت انگلیسی ها درآمد و در ۱۸۵۶ توسط آنان برافتاد. لکهنو درخلال شورش بزرگ هندوستان (شورش سپاهیان) در ۱۸۵۷ به محاصرۀ شورشیان درآمد. انگلیسی ها پس از تحمل تلفات بسیار آن را تخلیه کردند و سال بعد دوباره به آن بازگشتند. این شهر از ۱۸۷۷ کرسی ایالات متحدۀ آگرا و اوده شد. از ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۷ از مراکز جنبش برای استقلال پاکستان بود. لکهنو از مراکز عمدۀ تشیع در هند است.

پیشنهاد کاربران

بپرس