مامومه

لغت نامه دهخدا

( مأمومة ) مأمومة. [ م َءْ م َ ] ( ع ص )شجة مأمومة؛ شکستگی سر که به ام الرأس رسیده باشد.( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به مأموم شود.

شکستگی سر

جراحتی که به کیسه مغز برسد و به آن آسیب برساند را مأمومه گویند و یک سوم دیه کامل بایست به حق مجنی علیه پرداخت شود.

مامومه جراحتی است که به کیسه مغز برسد.