مرا هست این نکوئی مادرآورد
مرا دایه به مهر و ناز پرورد.
( ویس و رامین ).
دشمن ز نحوس مادرآوردآغاز مخالفت برآورد.
( تحفةالعراقین ).
بروزگار هوای تو کم شود، نی نی هوای تو عرضی نیست مادرآورد است.
خاقانی.
وفا خصلت مادرآورد توست مگرد از سرشتی که بود از نخست.
نظامی.
فغان من از دست جور تو نیست که از طالع مادرآورد من.
سعدی.