مادهٔ تاریک داغ ( HDM ) شکلی از مادهٔ تاریک، متشکل از ذراتی تشکیل شده با سرعت های فرانسبیتی است.
مادهٔ تاریک ماده ای است که با تابش الکترومغناطیس، برهم کنشی ندارد و به همین دلیل تاریک است. دلیل ادعای وجود داشتن آن برای توضیح چگونگی شکل گیری خوشه ها و ابرخوشه ها پس از مه بانگ است. داده های به دست آمده از منحنی های چرخش کهکشان ها نشان می دهند که نزدیک به ۹۰٪ جرم یک کهکشان قابل دیدن نیست و تنها می توان از طریق آثار گرانشی اش آن را ردیابی نمود.
مادهٔ تاریک داغ نمی تواند توضیح دهد که چرا کهکشان های منفرد پس از مه بانگ شکل گرفته اند. برای توضیح ساختارها در مقیاس کوچک در گیتی به مادهٔ تاریک سرد یا مادهٔ تاریک گرم نیاز است. [ ۱]
نظریه پردازان می گویند که دو گونه از ماده تاریک وجود دارد:
۱ ) آنهایی که در اطراف اعضای مجزای یک خوشه از کهکشان های مرئی جمع می شوند.
۲ ) آنهایی که خوشه ها را به عنوان یک کل دربرمی گیرند.
از آنجایی که ماده تاریک سرد سرعت کمتری دارد، می تواند منبع «توده های کوچک تر به اندازه کهکشان» باشد. ( چونان که در تصویر آمده ) . بنابراین، ماده تاریک داغ باید با تشکیل توده های جرم بزرگ تری که کل خوشه های کهکشانی را احاطه کرده اند، مطابقت داشته باشد. با این حال، داده های تابش پس زمینه مایکروویو کیهانی، همانطور که توسط ماهواره COBE اندازه گیری شدند، بسیار یکنواخت اند، و این ذرات ماده تاریک داغ با سرعت بالا، نمی توانند توده هایی به کوچکی کهکشان هایی تشکیل دهند که در آغاز، حالتی همواره دارند. این یک اختلاف بین نظریه و داده های واقعی است. از لحاظ نظری، برای توضیح ساختارهای نسبتاً کوچک در جهان قابل مشاهده، به ماده تاریک سرد یا WDM را استناد می کنیم. به عبارت دیگر، ماده تاریک داغ به عنوان تنها ماده در توضیح شکل گیری کهکشان های کیهانی دیگر دیگر تبیین خوبی نیست و ماده تاریک داغ را زیر چتر بزرگ تر نظریه ماده تاریک مختلط ( MDM ) قرار می دهد.
نمونه ای از ذرات ماده ی تاریک داغ را نوترینو می نامند. نوترینوها دارای جرم بسیار کمی هستند و در دو نیروی اساسی از چهار نیروی اساسی یعنی برهمکنش الکترومغناطیسی و برهمکنش قوی شرکت نمی کنند. آنها توسط اندک کنش ضعیف و گرانش برهم کنش دارند، اما به دلیل قدرت ضعیف این نیروها، تشخیص آنها دشوار است. هم اکنون تعدادی از پروژه ها، مانند رصدخانه نوترینویی سوپرکامیوکانده ، در گیفوی ژاپن در حال مطالعه ی این نوترینوها هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمادهٔ تاریک ماده ای است که با تابش الکترومغناطیس، برهم کنشی ندارد و به همین دلیل تاریک است. دلیل ادعای وجود داشتن آن برای توضیح چگونگی شکل گیری خوشه ها و ابرخوشه ها پس از مه بانگ است. داده های به دست آمده از منحنی های چرخش کهکشان ها نشان می دهند که نزدیک به ۹۰٪ جرم یک کهکشان قابل دیدن نیست و تنها می توان از طریق آثار گرانشی اش آن را ردیابی نمود.
مادهٔ تاریک داغ نمی تواند توضیح دهد که چرا کهکشان های منفرد پس از مه بانگ شکل گرفته اند. برای توضیح ساختارها در مقیاس کوچک در گیتی به مادهٔ تاریک سرد یا مادهٔ تاریک گرم نیاز است. [ ۱]
نظریه پردازان می گویند که دو گونه از ماده تاریک وجود دارد:
۱ ) آنهایی که در اطراف اعضای مجزای یک خوشه از کهکشان های مرئی جمع می شوند.
۲ ) آنهایی که خوشه ها را به عنوان یک کل دربرمی گیرند.
از آنجایی که ماده تاریک سرد سرعت کمتری دارد، می تواند منبع «توده های کوچک تر به اندازه کهکشان» باشد. ( چونان که در تصویر آمده ) . بنابراین، ماده تاریک داغ باید با تشکیل توده های جرم بزرگ تری که کل خوشه های کهکشانی را احاطه کرده اند، مطابقت داشته باشد. با این حال، داده های تابش پس زمینه مایکروویو کیهانی، همانطور که توسط ماهواره COBE اندازه گیری شدند، بسیار یکنواخت اند، و این ذرات ماده تاریک داغ با سرعت بالا، نمی توانند توده هایی به کوچکی کهکشان هایی تشکیل دهند که در آغاز، حالتی همواره دارند. این یک اختلاف بین نظریه و داده های واقعی است. از لحاظ نظری، برای توضیح ساختارهای نسبتاً کوچک در جهان قابل مشاهده، به ماده تاریک سرد یا WDM را استناد می کنیم. به عبارت دیگر، ماده تاریک داغ به عنوان تنها ماده در توضیح شکل گیری کهکشان های کیهانی دیگر دیگر تبیین خوبی نیست و ماده تاریک داغ را زیر چتر بزرگ تر نظریه ماده تاریک مختلط ( MDM ) قرار می دهد.
نمونه ای از ذرات ماده ی تاریک داغ را نوترینو می نامند. نوترینوها دارای جرم بسیار کمی هستند و در دو نیروی اساسی از چهار نیروی اساسی یعنی برهمکنش الکترومغناطیسی و برهمکنش قوی شرکت نمی کنند. آنها توسط اندک کنش ضعیف و گرانش برهم کنش دارند، اما به دلیل قدرت ضعیف این نیروها، تشخیص آنها دشوار است. هم اکنون تعدادی از پروژه ها، مانند رصدخانه نوترینویی سوپرکامیوکانده ، در گیفوی ژاپن در حال مطالعه ی این نوترینوها هستند.
wiki: ماده تاریک داغ