مارسل پروست

دانشنامه عمومی

مارسل پروست با نام کامل والانتَن لویی ژرژ اوژن مارسل پروست ( به فرانسوی: Valentin Louis Georges Eugène Marcel Proust ) ( فرانسوی:  ) ( زادهٔ ۱۰ ژوئیه ۱۸۷۱ – درگذشتهٔ ۱۸ نوامبر ۱۹۲۲ ) نویسنده و مقاله نویس فرانسوی بود. او به دلیل نگارش اثر باشکوهی با عنوان در جستجوی زمان ازدست رفته، یکی از بزرگ ترین نویسندگان تاریخ ادبیات جهان قلمداد شده است.
مارسل پروست چهل روز پس از پایان خونین کمون پاریس در اوتوی ( محله ای در منطقهٔ شانزدهم پاریس ) به دنیا آمد. پدرش آدرین پروست پزشکی سرشناس بود که دربارهٔ بیماری وبا در اروپا و آسیا تحقیق می کرد. مادرش ژن وی، زنی فرهیخته و علاقه مند به هنر و ادبیات فرزند یک دلال ثروتمند بورس بود. با آنکه مادرش یهودی بود اما مارسل با مذهب پدرش که کاتولیک بود رشد و پرورش یافت. او را روز ۵ اوت ۱۸۷۱ در کلیسا غسل تعمید دادند. تنها برادرش روبر که بعدها حرفهٔ پدر را دنبال کرد، در ۲۴ مارس ۱۸۷۳ متولد شد.
وی در سال ۱۸۸۲ وارد مدرسهٔ کندروسه شد. در سال ۱۸۸۶ در شانزلیزه با مری دو بنارداکی دختر یک اشراف زادهٔ لهستانی آشنا شد که در رمان در جستجوی زمان از دست رفته یکی از الگوهای ژیلبر سوان بود. در خلال سال های ۱۸۸۸–۹ در کندورسه به کلاس فلسفه رفت که دبیر آن «ماری آلفونس دارلو» ( ۱۹۲۱–۱۸۴۹ ) بر تربیت فکری او اثر بسیار گذاشت، با نشریهٔ ادبی دبیرستان به نام روو لیلاس همکاری کرد و پایش به محافل اشرافی باز شد. مارسل پروست در ۱۵ ژوئیه ۱۸۸۹ دیپلم ادبی گرفت. در نامه ای به آناتول فرانس ( که در «جستجو» همان برگوت نویسنده است ) می نویسد که از چهار سال پیش کتاب های او را حفظ کرده است.
در ماه نوامبر سال ۱۸۸۹ دورهٔ یک سالهٔ سربازی داوطلبانهٔ پروست در هنگ ۷۶ پیاده اورلئان آغاز شد. در ۱۹ مارس همان سال مادربزرگ پدری اش در ایلیه ( الگوی کومبره در جستجو ) درمی گذرد و در دوم ژوئیهٔ سال ۱۸۹۰ مادربزرگ مادری خود را از دست داد. او در این سال در دانشکدهٔ حقوق پاریس نام نویسی کرد. در سال ۱۸۹۱ گذشته از دانشکدهٔ حقوق به طور نامرتب در کلاس های آلبر سورل و آناتول لوروا بولیو در دانشکدهٔ علوم سیاسی و در کلاس های برگسون در سوربن شرکت کرد. دوستی وی با ژان پوکه ( یکی دیگر از الگوهای ژیلبر سوان ) در این سال آغاز شد. او تابستان را در کابور ( یکی از الگوهای بلبک در «جستجو» ) گذراند.
در سال ۱۸۹۲ فعالیت های ادبی جدی پروست آغاز شد و او همکاریش را با نشریهٔ لو بانکه شروع کرد. در این نشریه ۱۵ مقاله از پروست چاپ شد که بعدها در کتاب خوشی ها و روزها دوباره منتشر شد. در این سال او با آناتول فرانس آشنا شد. دررفت وآمد هرچه بیشتر به محافل اشرافی به کنتس لور دوشنیه ( یکی از الگوهای دوشس دو گرمانت ) دلبسته شد. در سال ۱۸۹۳ با کنت روبر دو مونتسکیو ( از مشخص ترین الگوهای بارون دوشارلوس ) و کنتس گرفول ( از دیگر الگوهای دوشس دو گرمانت ) آشنا شد. در این سال رمان بی اعتنا را نوشت که می توان آن را نخستین طرح عشق سوان دانست. در ۱۰ اکتبر لیسانس حقوق خود را دریافت کرد. سال ۱۸۹۴ رفت وآمد هر چه بیشتر پروست به محافل اشرافی فوبور سن ژرمن محلهٔ اشراف پاریس آغاز شد و تدارک لیسانس ادبیات در سوربن با درس خصوصی نزد دارلو فراهم گشت. در همین سال است که دوستی او با رنالدو آن ( ۱۹۴۷–۱۸۷۴ ) موسیقی دان جوان ونزوئلایی و شاگرد ماسنه شکل می گیرد. در آوریل این سال با اسکار وایلد آشنا شد.
عکس مارسل پروستعکس مارسل پروستعکس مارسل پروستعکس مارسل پروست
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس