مارکوس اورلیوس

لغت نامه دهخدا

مارکوس اورلیوس. [ اُ رِ ] ( اِخ ) مارک اورل . در سال 121 م. در روم متولد شد و پسر خوانده امپراتور روم «آن تونینوس پیوس »بود و پس از درگذشت امپراتور در سال 161 م. به امپراتوری روم رسید و تا سال 180 م. امپراتور روم بود اودر جنگ بابربرها و پارتها و ژرمنها و سارمانها موفقیت هائی بدست آورد و پسرش را در قدرت با خود سهیم ساخت و فرزند پذیری را که بصورت اصلی درآمده بوده رها ساخت. اندیشه هایش را به زبان یونانی به رشته تحریر در آورد و چشم انداز مکتب رواقیون را در این نوشته جلوه گر ساخت. ( از لاروس ). و رجوع به ایران باستان شود.

فرهنگ فارسی

امپراتور روم ( و. رم ۱۲۱ - ف. ۱۸٠ م. ) ( حک. ۱۸٠ - ۱۶۱ م . ) . وی جنگهای زیادی با بربرها که به امپراتوری روم هجوم آورده بودند کرد و بر آنها پیروز شد . مارکوس امپراتوری خردمند ملایم و با تدبیر بود و به ادبیات و فلسفه علاقه داشت . او خود پیرو فلسفه افلاطون بود و از گفته این فیلسوف بزرگ : [ پادشاه باید حکیم باشد ] پیروی میکرد . مارکوس فلسفه رواقی را مطالعه مینمود و خود نیز کتابی از مجموعه تفکرات و نظریاتش بنام [ راجع بخود ] نوشت . او میگفت همانگونه که درخت بدون نظر و بی آنکه بداند به مردم میوه میدهد انسان هم باید همانگونه وجودش برای دیگران فایده بخش باشد .
مارک اورل در سال ۱۲۱ م . در روم متولد شد و پسر خوانده امپراتور روم آن تونینوس پیوس بود

دانشنامه آزاد فارسی

مارْکوس اورِلیوس (۱۲۱ـ۱۸۰م)(Marcus Aurelius)
مارْکوس اورِلیوس
(نام کامل: سزار مارکوس اورلیوس آنتونیوس اوگوستوس) امپراتور روم (۱۶۱ـ۱۸۰م). نویسندۀ تأملات در فلسفۀ رواقی. نسل های متمادی در غرب دوران حکومت او را عصر زرین امپراتوری روم می دانستند. در وقت تولد، پدربزرگش دو بار کنسول و عمه اش همسر امپراتور بعدی روم، سلف مارکوس اورلیوس، بود. امپراتور هادریان جانشین منصوب خود، تیتوس اورلیوس آنتونیوس را بر آن داشت تا مارکوس را به فرزند خواندگی بپذیرد؛ درنتیجه مارکوس ۱۷ ساله یکی از دو امپراتور مشترک آیندۀ روم شد؛ اما نمی توانست تا ۴۰سالگی امپراتور شود. او که قبلاً با معلمش فره نتو مکاتبه داشت، سرانجام به «معاوضه» با اپیکتتوس، بردۀ سابق، و فیلسوف رواقی دل بست و در عین حال کار سیاست و کشورداری آموخت. سه بار به مقام کنسولی رسید (۱۴۰، ۱۴۵ و ۱۶۱م). پس از مرگ پدرخوانده، مشترکاً با برادرخوانده اش امپراتور شد؛ اما قدرت واقعی در کف او بود. مارکوس اورلیوس کوشید با اجرای قوانین و مقررات تازه زندگی دشوار محرومان، ازجمله بردگان، بیوگان و صغار را آسان تر گرداند؛ در عین حال مجازات خواص و عوام به شدت متمایز و برای عوام خفت آور شد و مسیحیان در زمان او تحت آزار و شکنجه قرار داشتند. در عهد مارکوس بین ایران و روم جنگ هایی در گرفت (۱۶۲ـ۱۶۶م) که طی آن رومیان بین النهرین و ارمنستان را تاراج و ویران کردند. در ۱۷۷م پسر ۱۶ساله اش کومودوس را شریک در امپراتوری اعلام کرد. در ۱۸۰م هنگامی که آمادۀ گسترش مرزهای شمالی روم می شد، در قرارگاه خود ویندوبونا (ویَن کنونی) درگذشت.

پیشنهاد کاربران

بپرس