ماست خوری

لغت نامه دهخدا

ماست خوری. [ خوَ / خ ُ ] ( ص نسبی ، اِ مرکب ) نوعی کاسه ٔچینی یا سفالی یا بلوری است که حجم آن نه بزرگ است و نه کوچک و در آن ماست ریخته سر سفره می گذارند. کاسه کوچکتر از ماست خوری را ترشی خوری گویند. ( فرهنگ لغات عامیانه جمال زاده ). یا کاسه ماست خوری ، کاسه کوچک. ظرفی بزرگتر از ترشی خوری و کوچک تر از آش خوری ، نهادن ماست را بر خوان. قسمی کاسه کوچکتر از باطیه و بزرگتر از ترشی خوری. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

(صفت و اسم ) نوعی کاس. چینی یا سفالی یا بلوری است که حجم آن متوسط است و در آن ماست ریخته سر سفره گذارند .

پیشنهاد کاربران

بپرس