مت امفتامین

مت آمفتامین. مت آمفتامین[ یاد ۱] یک نوع داروی محرک است که روی دستگاه عصبی مرکزی اثر می گذارد و منجر به افزایش حاد انتقال دهنده های عصبی دوپامین ، سروتونین ، نوراپینفرین و آدرنالین در مغز می شود. مت آمفتامین به دسته داروهای سایکو اکتیو فنتیل آمین و آمفتامین تعلق دارد که به طور گسترده مورد سوءاستفاده قرار می گیرند. در آمریکا استفاده از این دارو محدود شده، اگرچه همچنان از نوع خوراکی آن برای درمان خط دوم اختلال کمبود توجه بیش فعالی و چاقی مزمن استفاده می شود. مت آمفتامین روی ناقل های عصبی مونوآمین مغز تأثیر می گذارد و منجر به حس هوشیاری، افزایش انرژی و سرخوشی می شود. دوز بالای آن می تواند به مغز آسیب وارد کند. [ ۱]
استفاده از آن با تغییرات پایدار متیلاسیون DNA اثرات پایدار در ساختار آن ایجاد میکند. ‏⁦‪scholar. google. com/scholar?hl=en& …‬⁩
اصلی ترین کاربرد دارویی ترکیبات آمفتامین اختلال کم توجهی - بیش فعالی است، هرچند گاهی در درمان نارکولپسی ( حملات خواب ) و چاقی های مقاوم به درمان نیز استفاده می شوند. [ ۲] [ ۳]
این ماده در سال ۱۸۹۳ در ژاپن ساخته شد. در زمان جنگ جهانی دوم توسط سربازان ژاپنی، آمریکایی برای برطرف کردن خستگی و افزایش انرژی استفاده می شد. ( در این مورد ابهاماتی وجود دارد ) بعد از جنگ داروی باقی مانده وارد بازار سیاه ژاپن شد و یک همه گیری از مصرف مت آمفتامین رخ داد و باعث شد که مصرف آن ممنوع شود.
در ایران قبل از دهه ۱۳۷۰ مصرف شیشه بسیار محدود بود و در مطالعه بررسی سریع وضعیت سوءمصرف مواد در ایران که در سال ۱۳۸۳ انجام شد، هیچ موردی از مصرف پیدا نشد. البته می توان حدس زد که تعداد محدودی مصرف کننده وجود داشته است. همان مطالعه در سال ۱۳۸۶ تکرار شد و این بار سه و نیم درصد مصرف کننده شیشه گزارش شد. اوج مصرف شیشه از سال ۱۳۸۷ و هم زمان با تولید داخلی آن در بازار سیاه آغاز شد. از آن هنگام تا دی ماه ۱۳۸۷ قیمت این ماده به شدت کاهش یافته و از گرمی ۱۲۰۰۰۰ تومان به ۲۵۰۰۰ تومان در سال ۱۳۸۸ و به حدود ۸۰۰۰ تومان در پاییز ۱۳۸۹ کاهش یافته است. به همین نسبت میزان مصرف کنندگان به شدت افزایش یافته و تخمین متخصصان بر این بود که در سال ۱۳۸۹ از نظر تعداد مصرف کننده به دومین ماده شایع تبدیل شده است و تعداد مصرف کنندگان آن هر روزه افزایش می باید. در سال ۱۳۹۱ و هم زمان با افزایش ناگهانی قیمت دلار در ایران، قیمت مواد مخدر از جمله شیشه هم به مقدار قابل توجهی تا چند برابر افزایش یافت. همچنین به نظر می رسد که در سال های اخیر فراوانی مصرف سیر افزایشی دارد و پیش بینی می شود که این روند احتمال افزایش داشته باشد. همچنین پیمایش ملی سلامت روان که در سال ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ روی ۷۸۸۶ نفر در کشور انجام شد نشان داد که همچنان تریاک و مواد افیونی پرمصرف ترین مواد در کشور هستند و مواد محرک پس از مواد افیونی، الکل و حشیش در رتبه چهارم مواد پرمصرف قرار دارد.