متیل فنیدات ( به انگلیسی: Methylphenidate ) که بیشتر به نام تجاری آن، ریتالین ( به انگلیسی: Ritalin ) شناخته می شود، یک محرک است؛ که برای درمان نشانه های حمله خواب، کمبود حواس و هوشیاری[ ۱] و برخی از مبتلایان اختلال کم توجهی - بیش فعالی تجویز می شود. این ماده ممکن است از طریق خوراکی جذب شده یا از طریق پوست جذب شود. [ ۲] [ ۳]
متیل فنیدات مهارگر قوی بازجذب دوپامین و به میزان کم تری نوراپی نفرین در دستگاه عصبی مرکزی است، گمان می رود نقص فعالیت این دو آمین پیام رسان ( دوپامین و اپی نفرین ) از علل بروز سندرم اختلال کم توجهی - بیش فعالی در کودکان و بزرگ سالان باشد، متیل فنیدات با افزایش فعالیت این دو آمین عصبی در بهبود نشانگان این بیماری مؤثر است. در بیماری مبتلا به حملهٔ خواب نیز نقص در فعالیت نورون های دوپامینرژیک و ارکسین از علل بیماری هستند که این دارو با همان مکانیسم بیماری را کنترل می کند.
هرچند متیل فنیدات دارای اسکلت و ساختار آمفتامینی است ولی برخلاف آن توانایی آزادسازی کاتکول آمینها را ندارد و بازجذب سروتونین را نیز مهار نمی کند و از این جهت به آمفتامین برتری دارویی دارد.
عوارض جانبی رایج متیل فنیدات شامل اختلال خواب، کاهش اشتها، خشکی دهان، اضطراب و کاهش وزن است. [ ۲] عوارض جانبی جدی تر ممکن است شامل روان پریشی، واکنش های آلرژیک، نعوظ طولانی مدت، سوء مصرف مواد و مشکلات قلبی باشد. [ ۲] اعتقاد بر این است که متیل فنیدات با مهار بازجذب نوراپی نفرین و دوپامین توسط یاخته های عصبی ( نورون ها ) عمل می کند. [ ۴] [ ۵] متیل فنیدات یک محرک سیستم عصبی مرکزی ( CNS ) از گروه فنتیل آمین و پیپریدین است. [ ۲] [ ۶]
از متیل فنیدات برای درمان اختلال کم توجهی - بیش فعالی ( ADHD ) استفاده می شود. [ ۷] مزایای کوتاه مدت و مقرون به صرفه بودن متیل فنیدات ثابت شده است. [ ۸] [ ۹] بر اساس بررسی سال ۲۰۱۸ شواهدی آزمایشی وجود دارد که این دارو می تواند باعث عوارض جانبی جدی و غیر جدی در کودکان شود. [ ۱۰] در حدود ۷۰٪ از بیماران مصرف کنندهٔ متیل فنیدات، بهبودی علائم ADHD مشاهده شده است. کودکان مبتلا به ADHD که از داروهای محرک استفاده می کنند، با همسالان و اعضای خانواده روابط بهتری دارند. [ ۱۱] [ ۱۲] این کودکان همچنین در مدرسه عملکرد بهتری دارند، کمتر تکانشی رفتار می کنند، و بازه زمانی توجه بیشتری دارند. [ ۱۱] [ ۱۲] افراد مبتلا به ADHD در معرض خطر بیشتری از نظر ابتلا به اختلالات مصرف مواد بدون درمان دارند و داروهای محرک، کاهنده این خطر هستند. [ ۱۳] [ ۱۴] متیل فنیدات برای مصرف کودکان زیر شش سال مورد تأیید نمی باشد[ ۱۵] [ ۱۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمتیل فنیدات مهارگر قوی بازجذب دوپامین و به میزان کم تری نوراپی نفرین در دستگاه عصبی مرکزی است، گمان می رود نقص فعالیت این دو آمین پیام رسان ( دوپامین و اپی نفرین ) از علل بروز سندرم اختلال کم توجهی - بیش فعالی در کودکان و بزرگ سالان باشد، متیل فنیدات با افزایش فعالیت این دو آمین عصبی در بهبود نشانگان این بیماری مؤثر است. در بیماری مبتلا به حملهٔ خواب نیز نقص در فعالیت نورون های دوپامینرژیک و ارکسین از علل بیماری هستند که این دارو با همان مکانیسم بیماری را کنترل می کند.
هرچند متیل فنیدات دارای اسکلت و ساختار آمفتامینی است ولی برخلاف آن توانایی آزادسازی کاتکول آمینها را ندارد و بازجذب سروتونین را نیز مهار نمی کند و از این جهت به آمفتامین برتری دارویی دارد.
عوارض جانبی رایج متیل فنیدات شامل اختلال خواب، کاهش اشتها، خشکی دهان، اضطراب و کاهش وزن است. [ ۲] عوارض جانبی جدی تر ممکن است شامل روان پریشی، واکنش های آلرژیک، نعوظ طولانی مدت، سوء مصرف مواد و مشکلات قلبی باشد. [ ۲] اعتقاد بر این است که متیل فنیدات با مهار بازجذب نوراپی نفرین و دوپامین توسط یاخته های عصبی ( نورون ها ) عمل می کند. [ ۴] [ ۵] متیل فنیدات یک محرک سیستم عصبی مرکزی ( CNS ) از گروه فنتیل آمین و پیپریدین است. [ ۲] [ ۶]
از متیل فنیدات برای درمان اختلال کم توجهی - بیش فعالی ( ADHD ) استفاده می شود. [ ۷] مزایای کوتاه مدت و مقرون به صرفه بودن متیل فنیدات ثابت شده است. [ ۸] [ ۹] بر اساس بررسی سال ۲۰۱۸ شواهدی آزمایشی وجود دارد که این دارو می تواند باعث عوارض جانبی جدی و غیر جدی در کودکان شود. [ ۱۰] در حدود ۷۰٪ از بیماران مصرف کنندهٔ متیل فنیدات، بهبودی علائم ADHD مشاهده شده است. کودکان مبتلا به ADHD که از داروهای محرک استفاده می کنند، با همسالان و اعضای خانواده روابط بهتری دارند. [ ۱۱] [ ۱۲] این کودکان همچنین در مدرسه عملکرد بهتری دارند، کمتر تکانشی رفتار می کنند، و بازه زمانی توجه بیشتری دارند. [ ۱۱] [ ۱۲] افراد مبتلا به ADHD در معرض خطر بیشتری از نظر ابتلا به اختلالات مصرف مواد بدون درمان دارند و داروهای محرک، کاهنده این خطر هستند. [ ۱۳] [ ۱۴] متیل فنیدات برای مصرف کودکان زیر شش سال مورد تأیید نمی باشد[ ۱۵] [ ۱۶]
wiki: متیل فنیدات