متیه

لغت نامه دهخدا

متیه. [ م َ ی َه ْ ] ( ع ص ) زمینی که مردم در آن گم شوند. ( ناظم الاطباء ). متیهة. ( از محیطالمحیط ) ( از منتهی الارب ). و رجوع به ماده بعد شود.

دانشنامه عمومی

متیه یک منطقهٔ مسکونی در عربستان سعودی است که در استان مکه واقع شده است. [ ۱]
عکس متیه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس