مجلس اعلای اسلامی عراق

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] مجلس اعلای اسلامی عراق تشکلی که در سال ۱۹۸۲ میلادی پس از انقلاب اسلامی ایران در سال ۵۷ جهت وحدت گروه های عراقی و مبارزه با حکومت صدام تشکیل شد. این تشکل، که به دست خاندان حکیم رهبری می شود، در زمان حکومت صدام حسین، علیه او فعالیت می کرد و امور مهاجران عراقی در ایران و کشورهای دیگر را اداره می کرد. در عراق بعد از صدام یکی از ارکان اصلی ائتلاف شیعیان عراق است. سید محمد باقر حکیم یکی از رهبران این تشکل پس از بازگشت به عراق در بمب گذاری کشته شد. مجلس اعلای اسلامی عراق همواره مورد حمایت جمهوری اسلامی ایران بوده است.
مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق در سال ۱۹۸۲ در خلأ رهبری سیاسی پس از شهادت سید محمدباقر صدر، تشکیل شد. هدف از تشکیل این حزب، جمع آوری نیروهای معارض رژیم عراق در دوره حکومت صدام بود. نخست، موضوع ایجاد مجلس اعلا مطرح نبود و «ارتش آزادی بخش اسلامی در عراق» نام گذاری شد. این ارتش متأثر از رخداد انقلاب اسلامی در ایران و ایجاد واحد نهضت های آزادی بخش درون سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، تکوین یافت. در پی آن، هسته «جماعت علمای مجاهد» نهاده شد. سپس «دفتر انقلاب اسلامی در عراق» ایجاد شد؛ و سرانجام تأسیس «مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق» مورد توافق قرار گرفت و مجلس تازه تأسیس، فعالیت خود را در ابعاد سیاسی، تبلیغی، فرهنگی، نظامی و خدماتی آغاز کرد.
مجلس اعلا در مراحل اولیه، حاضر به افشای نام اعضای خود نبود. در این مدت که ۳۰ ماه به طول انجامید سیدمحمود هاشمی شاهرودی عهده دار ریاست مجلس اعلا بود. بعد از آن اعضای مجلس سید محمد باقر حکیم را به ریاست مجلس برگزیدند و وی حدود ۱۹ سال عهده دار این مسئولیت بود. پس از ترور محمدباقر حکیم، برادرش سید عبدالعزیز حکیم ریاست مجلس را به عهده گرفت و بعد از درگذشت او فرزندش سید عمار حکیم ریاست مجلس اعلا را به عهده دارد.

پیشنهاد کاربران

بپرس