محاکمه در خیابان

پیشنهاد کاربران

محاکمه در خیابان عنوان فیلمی سینمایی ساخته مسعود کیمیایی محصول سال ۱۳۸۷ ایران است. ساخته کیمیایی اثری پازل گونه، اپیزودیک و غیرخطی با مضامین مردانگی، ناموس و انتقام است. [۱] برخی منتقدان عقیده دارند، این فیلم از لحاظ ساختار و محتوا با آثار قبلی فیلمساز متفاوت است و این تفاوت متاثر از همکاری اصغر فرهادی در نگارش فیلم نامه است. [۲][۳]
...
[مشاهده متن کامل]

داستان [ویرایش]
در روز عروسی امیر با مرجان، حبیب یکی از دوستان امیر به او خبر می گوید که همسر مردی به نام عبد، حرف هایی در مورد رابطه مرجان و شوهرش می زند و ادعا می کند که از او بچه دار هم شده و آن را سقط کرده است. امیر به سراغ همسر عبد می رود و شماره تلفن همراه عبد را می گیرد. پس از آنکه امیر با مرجان برخورد تندی می کند، مرجان خود را بی گناه می داند. . .
منابع [ویرایش]
↑ محاکمه در خیابان. . فیلم، ش. ۴۰۳ ( آذر ۱۳۸۸ ) : ۹۰.
↑ حمیدرضا صدر. ز راه خرابات روی برتابم. . فیلم، ش. ۴۰۳ ( آذر ۱۳۸۸ ) : ۹۲.
↑ خسرو نقیبی. کابوس. . فیلم، ش. ۴۰۳ ( آذر ۱۳۸۸ ) : ۹۳.
صفحه در سوره سینما
پیوند به بیرون [ویرایش]
محاکمه در خیابان در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم ها ( IMDb )
محاکمه در خیابان در بانک اطلاعات اینترنتی سینمایی سوره
رده ها: فیلم های ایرانی ۱۳۸۷فیلم های حامد بهداد فیلم های محمدرضا فروتن فیلم های مسعود کیمیایی فیلم های نیکی کریمی
قس
افتتاحیه به شیوه هالیوود: فرش قرمز برای کیمیایی پهن شد
سینمای ما - بازتاب گسترده برگزاری اولین مراسم فرش قرمز سینمای ایران توسط سایت سینمای ما همچنان ادامه دارد. روزنامه های یکشنبه با تیترها و گزارش های مختلف درباره این اتفاق ویژه سینمایی نوشتند و چند روزنامه هم خبر اصلی صفحه اولش را به این برنامه اختصاص داد. تیترهای چند تا از روزنامه ها درباره مراسم را در زیر می خوانید:
روزنامه امتیاز: کسی برای کیمیایی در کن فرش قرمز پهن نمی کند
روزنامه اعتماد: در سینمای محله کودکی مسعود کیمیایی برگزار شد: فرش قرمز برای محاکمه در خیابان
روزنامه حیات نو: افتتاحیه به شیوه هالیوود: فرش قرمز برای کیمیایی پهن شد
روزنامه فرهیختگان: مراسمی برای اکران بیست و هفتمین فیلم کیمیایی: فرش قرمز در خیابان
روزنامه بانی فیلم: شب باشکوه کیمیایی
روزنامه تهران امروز: محاکمه در خیابان روی فرش قرمز
روزنامه ابتکار: افتتاحیه محاکمه در خیابان
روزنامه فرهنگ آشتی: آغاز محاکمه روی فرش قرمز
|+| نوشته شده توسط گروه وب سایت کارگاه آزادفیلم در یکشنبه هشتم آذر 1388 | نظر بدهید
مسعود کیمیایی در نشست نقد و بررسی «محاکمه در خیابان»:
فکر می کنم اگر قرار بود شخصیت ها بازتر از این باشند، دیگر فیلم به هیچ عنوان اجازه اکران نمی گرفت
سینمای ما - «محاکمه در خیابان، تهران را سفید و شفاف نمی بیند و آن را سیاه نشان می دهد. این برای بیننده کاملاً مشهود است. » مسعود کیمیایی کارگردان فیلم «محاکمه در خیابان» عصر یکشنبه اول آذرماه در کانون فیلم فرهنگسرای ارسباران پس از نمایش آخرین ساخته اش این را گفت. کیمیایی پس از نمایش فیلمش با حضور جمعی از عوامل و جواد طوسی ( منتقد و مجری ) در نشست نقد و بررسی فیلم حاضر شد و به سوالات حاضران پاسخ داد.
در ابتدای نشست نقد و بررسی «محاکمه در خیابان» کیمیایی سخنان خود را چنین آغاز کرد؛ «چهار فیلمنامه به وزارت ارشاد ارائه دادم که هر بار به دلایلی رد شدند تا اینکه دوست خوبم اصغر فرهادی داستان را از نگاه دیگری بازنویسی کرد و به وزارت ارشاد ارائه داد و بالاخره اجازه ساخت را دریافت کردیم. در واقع این سناریو تعمیر شده است. »
به گزارش روابط عمومی فرهنگسرای ارسباران کیمیایی درباره موضوع فیلم و رابطه آن با جامعه امروز نیز چنین توضیح داد؛ «ترجیح می دهم با واژه ها سراغ معنا نرویم. آنچه شما دیدید کامل ترین است و گفته های من ممکن است قضیه را پیچیده تر کند. این فیلم تهران را سفید و شفاف نمی بیند و آن را به حالتی سیاه نشان می دهد. » مسعود کیمیایی ادامه داد؛ «این سیاهی در رابطه میان انسان ها هم کاملاً مشهود است و به نظرم همین توضیح کافی است چرا که محاکمه در خیابان صدا و تصویر امروزی تهران است و برای بیننده امروزی قابل لمس است. » او ادامه داد؛ «برای فیلمسازی کمتر به پلاتو می روم چراکه معتقدم دوربین باید در پیاده رو، جاده و میان مردم باشد. »
کارگردان فیلم «محاکمه در خیابان» در پاسخ به این سوال که «آیا آرمان های مسعود کیمیایی و نگاه او به قضایا واقع بینانه است یا ناشی از حسرت»، گفت؛ «صدا و تصویر این فیلم به روز است و هرچه بخواهیم این اثر را به فیلم های قبلی من و زمان های گذشته ربط دهیم، امکان پذیر نیست. قطعاً کسی که به این شیوه فیلم می سازد نمی تواند انسان خالی از آرمانی باشد، اما شیوه نگاه کردن به آرمان ها بر اساس زمانه تغییر می کند. اکنون نگاه به آرمان تغییر کرده چراکه خود آرمان هم تغییر کرده است. حال در چنین شرایطی اگر هنرمندی بخواهد کماکان سر آرمان های قبلی هم بماند قطعاً نمی تواند به روایت روزگار خود بپردازد. » این کارگردان سینما در بخش دیگری از جلسه با اشاره به پلاکاردهای مشابهی که بر سردر سینماهاست، ادامه داد؛ «این پلاکاردهایی که شما اکنون در سردر سینماها می بینید در اغلب موارد به گونه یی است که سه یا چهار چهره خندان در آن مشاهده می شود. بنده نمی دانم اصلاً به چه دلیل این پلاکاردها را عوض می کنند چراکه اگر اسم ها و صورت های آنها را عوض کنند در اکثر موارد پوسترها و پلاکاردهای فیلم یک شکل است. » او یادآور شد؛ «پیشنهاد وزارت ارشاد برای پلاکارد فیلم من هم به گونه یی بود که گویی هنر از سینما گرفته شده است، حال آنکه در فیلم هایی مانند «خاک» به یاد دارم که چقدر زنده یاد ممیز یا آیدین آغداشلو برای این پلاکاردها زحمت می کشیدند و این کار برای آنها اهمیت داشت.
اکنون من پوستر «ردپای گرگ» را که . . .

بپرس