محفف

لغت نامه دهخدا

محفف. [ م ُ ح َف ْ ف ِ ] ( ع ص ) سخت عیش و کم مال گردنده. ( از منتهی الارب ). بینوا و مفلس و تنگدست شونده. ( از ناظم الاطباء ). || طواف کننده و گرداگرد آینده. ( از منتهی الارب ). || بافنده جامه.( ناظم الاطباء ). || کسی که می پوشاند و می پیچد چیزی را به جامه. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس