محلول نمکِ فسفات با خاصیت بافری ( به انگلیسی: Phosphate buffered saline ) ( به اختصار PBS ) یک محلول بافر است که معمولاً در تحقیقات زیستی مورد استفاده قرار می گیرد. PBS یک محلول نمکی با پایهٔ آبی است که متشکل از سدیم کلرید، سدیم فسفات و در بعضی فرمول ها پتاسیم کلرید و پتاسیم فسفات می باشد. بافرهای گروه های فسفات دار کمک به ثابت ماندن pH می کنند. فشـار اسمـزی و غلظت های یونی محلول PBS تقریباً از همه نظر باید با شرایط بدن انسان یکسان باشد ( هم اندازه و هم غلظت با مایع های بیولوژیکی بدن )
PBS به علت هم غلظت و هم نوع بودن با مواد بیولوژیکی بدن و نیز غیر سمی بودن آن برای سلول کاربردهای بسیاری دارد. از موارد استفاده از آن می توان به کاربرد آن در رقیق کردن مواد و شستن ظروف محیط کشت اشاره کرد. از PBS به همراه EDTA همچنین برای جدا کردن اتصال و تودهٔ سلول ها استفاده می شود. فلزهای دو ظرفیتی مانند روی با اینکه نمی توانند به محلول متصل شوند ولی سبب ته نشین شدن آن ها می شود به همین دلیل استفاده از بافر مناسب توصیه می شود.
روش های متفاوتی برای تهیهٔ PBS وجود دارد. بعضی از فرمول ها حاوی پتاسیم نیستند درحالی که در برخی دیگر کلسیم یا منیزیوم وجود دارد. معمولاً PBS حاوی مؤلفه های زیر است:
ساده ترین راه برای تهیهٔ محلول PBS استفاده از قرص های PBS بافری است. فرمول این قرص ها به گونه ای است که بتوان محلول آماده برای استفاده را طی انحلال قرص در مقدار معینی آب مقطر تهیه کرد. این قرص برای حجم های استاندارد ۱۰۰٬۲۰۰٬۵۰۰٬۱۰۰۰ میلی لیتر موجود می باشد.
اگر در کشـت سلـولی مورد استـفاده قرار گرفتـه شود، می توان محلول را به دو قسـمت مسـاوی تقـسیم کرده و به وسیلهٔ اتوکلاو ( ۲۰دقیقه، ۱۲۱ درجه سلسیوس، چرخه مایع ) ضدعفونی کرد. بنابر نوع استفاده ای که از PBS می شود، ضدعفونی کردن می تواند ضروری نباشد.
PBS را می توان در دمای اتاق نگهداری کرد اما نگهداشتن در یک جای سرد ممانعت از رشد باکتری را تضمین می کند حتی اگر محلول ضدعفونی نشده و برای مدت طولانی نگهداری شود. به هر حال، محلول غلیظ اولیه ( محلول موردنظر ) ممکن است هنگامی که خنک می شود، ته نشین شود به همین دلیل، PBS باید قبل از استفاده و تا زمانی که ته نشینی به طور کامل برطرف نشده در دمای اتاق نگهداری شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفPBS به علت هم غلظت و هم نوع بودن با مواد بیولوژیکی بدن و نیز غیر سمی بودن آن برای سلول کاربردهای بسیاری دارد. از موارد استفاده از آن می توان به کاربرد آن در رقیق کردن مواد و شستن ظروف محیط کشت اشاره کرد. از PBS به همراه EDTA همچنین برای جدا کردن اتصال و تودهٔ سلول ها استفاده می شود. فلزهای دو ظرفیتی مانند روی با اینکه نمی توانند به محلول متصل شوند ولی سبب ته نشین شدن آن ها می شود به همین دلیل استفاده از بافر مناسب توصیه می شود.
روش های متفاوتی برای تهیهٔ PBS وجود دارد. بعضی از فرمول ها حاوی پتاسیم نیستند درحالی که در برخی دیگر کلسیم یا منیزیوم وجود دارد. معمولاً PBS حاوی مؤلفه های زیر است:
ساده ترین راه برای تهیهٔ محلول PBS استفاده از قرص های PBS بافری است. فرمول این قرص ها به گونه ای است که بتوان محلول آماده برای استفاده را طی انحلال قرص در مقدار معینی آب مقطر تهیه کرد. این قرص برای حجم های استاندارد ۱۰۰٬۲۰۰٬۵۰۰٬۱۰۰۰ میلی لیتر موجود می باشد.
اگر در کشـت سلـولی مورد استـفاده قرار گرفتـه شود، می توان محلول را به دو قسـمت مسـاوی تقـسیم کرده و به وسیلهٔ اتوکلاو ( ۲۰دقیقه، ۱۲۱ درجه سلسیوس، چرخه مایع ) ضدعفونی کرد. بنابر نوع استفاده ای که از PBS می شود، ضدعفونی کردن می تواند ضروری نباشد.
PBS را می توان در دمای اتاق نگهداری کرد اما نگهداشتن در یک جای سرد ممانعت از رشد باکتری را تضمین می کند حتی اگر محلول ضدعفونی نشده و برای مدت طولانی نگهداری شود. به هر حال، محلول غلیظ اولیه ( محلول موردنظر ) ممکن است هنگامی که خنک می شود، ته نشین شود به همین دلیل، PBS باید قبل از استفاده و تا زمانی که ته نشینی به طور کامل برطرف نشده در دمای اتاق نگهداری شد.
