محم

لغت نامه دهخدا

محم. [ م ِ ح َم ْم ] ( ع اِ ) ظرفی خرد سرتنگ که در آن آب گرم کنند. ( منتهی الارب ). ظرفی آهنین یا برنجین سر تنگ که در وی آب گرم کنند. ( ناظم الاطباء ).

محم. [ م ُ ح ِم م ] ( ع ص ) خویشاوند. || نزدیک. || حاضر. || دست رس. || آنک خود را با آب گرم و یا آب سرد می شوید. || کسی که گرفتار تب شده. || آن که در اندوه و رنج افتاده باشد. || مبتلای تب. ( ناظم الاطباء ). || آن که در زمین تب ناک واقع گردد. || کسی که سیاه می کند. || گرم کننده آب. ( ناظم الاطباء ). رجوع به احمام شود.

فرهنگ فارسی

خویشاوند

پیشنهاد کاربران

بپرس