محمد بن جعفر الصادق

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] محمد بن جعفر، از فرزندان امام صادق(ع)،(درگذشت سال ۲۰۳ق در گرگان) معروف به محمد دیباج است که در سال ۱۹۹ق در زمان حکومت مأمون، در مکه بر ضد عباسیان قیام کرد، اما خلیفه او را دستگیر کرد و نزد خود آورد. محمد در خراسان درگذشت و مأمون بر وی نماز گذارد.
محمد پسر امام جعفر صادق(ع) از علمای زمان و راویان احادیث پدرش بود. همسر وی خدیجه دختر عبدالله بن حسین بوده است. او را به دلیل زیباییش دیباج لقب دادند. برخی از نویسندگان شیعه او را فردی شجاع، کریم و باتقوا معرفی کرده اند، اما در حدیث او را ضعیف و غیر قابل اعتماد به شمار آورده و گفته اند: او در زمینه قیام مسلحانه، با زیدیه هم عقیده بوده است.
وی در سال ۱۹۹ق و بنا بر روایات در سال ۲۰۰ در مکه بر ضد مأمون قیام کرد. گفته اند: او در ابتدا با این کار، موافق نبود و با تشویق گروهی از یاران و خانواده اش، به این کار دست زد. دوران قیام او همزمان است با آشوبی که در آغاز خلافت مأمون روی داد و هم زمان قیام های متعددی از سوی علویان و دیگر مخالفان حکومت عباسی در سرزمین های اسلامی اتفاق افتاد؛ از جمله قیام ابن طباطبا که موفقیت زیادی در عراق دست آورد در همین دوران بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس