[ویکی فقه] ابو جعفر محمد بن حسن بن فروخ صفار قمی از محدثان بلند مرتبه امامی مذهب و از هم عصران و یاران امام حسن عسکری(ع) است. صفار رسالات متعدد حدیثی داشته که به شکل مستقل به ما نرسیده است. وی همچنین فقیهی سرشناس بوده است. کتاب بصائرالدرجات که مجموعه ای حدیثی با موضوع فضایل و ویژگی ها و دلائل امامان شیعه است، منسوب به اوست.
وی از یاران امام حسن عسکری (علیه السلام) می باشد واز چهره های سرشناس یاران ائمه (علیهم السلام) و راویان حدیث به شمار می آید. او را می توان از بزرگان قرن سوم هجری برشمرد.صفار در دورانی زندگی می کرد که ظلم و جنایت و خفقان بنی عباس به نهایت خود رسیده بود. بسیاری از شیعیان و یاران ائمه (علیهم السلام) در زندان ها و شکنجه گاه ها به سر می بردند وحتی امامان معصوم نیز در خانه های خود تحت مراقبت ونظر به سر می بردند. صفار یکی از چهره های درخشان آن روزگاراست که با استفاده های فراوان از شخصیت های علمی آن زمان و نوشتن نامه های خصوصی ومخفیانه خدمت امام حسن عسکری (علیه السلام) خود را به آن حضرت مرتبط می کرد و شیعیان را از نور وجود ایشان بهره مند می ساخت.
زندگی
محمد بن حسن صفار قمی معروف به اعرج (به معنای لنگ)، از موالیان ایرانی تبار عیسی بن موسی بن طلحه اشعری بود و از همین رو نسبت « اشعری » داشت. تاریخ ولادت وی معلوم نیست. سال وفاتش ۲۹۰ قمری مقارن با دوران غیبت صغری است. به گفته شیخ طوسی، وی از اصحاب امام حسن عسکری(ع) بود.اصلی ترین شاهد بر این مدعا مجموعه پرسش هایی است که وی از طریق نامه از آن حضرت پرسیده بود. این نامه نگاری ها می تواند نشانه ای بر مقام وکالت و نمایندگی او از سوی امام نزد شیعیان باشد.در منابع حدیث گاه از او با لقب مموله نیز یاد شده است. این لقب در برخی از منابع به شکل حموله آمده است. صفت مموله در برخی از منابع به مجموعه سوالاتی که وی از امام حسن عسکری(ع) پرسیده بوده است، اطلاق شده است.
آثار و جایگاه علمی
محمد بن حسن صفار را از برجسته ترین شیوخ حدیث قم دانسته اند و رجالیان با عباراتی که حاکی از بلندی جایگاه علمی وی و وثاقتش است از او سخن رانده اند.
تحصیلات
...
وی از یاران امام حسن عسکری (علیه السلام) می باشد واز چهره های سرشناس یاران ائمه (علیهم السلام) و راویان حدیث به شمار می آید. او را می توان از بزرگان قرن سوم هجری برشمرد.صفار در دورانی زندگی می کرد که ظلم و جنایت و خفقان بنی عباس به نهایت خود رسیده بود. بسیاری از شیعیان و یاران ائمه (علیهم السلام) در زندان ها و شکنجه گاه ها به سر می بردند وحتی امامان معصوم نیز در خانه های خود تحت مراقبت ونظر به سر می بردند. صفار یکی از چهره های درخشان آن روزگاراست که با استفاده های فراوان از شخصیت های علمی آن زمان و نوشتن نامه های خصوصی ومخفیانه خدمت امام حسن عسکری (علیه السلام) خود را به آن حضرت مرتبط می کرد و شیعیان را از نور وجود ایشان بهره مند می ساخت.
زندگی
محمد بن حسن صفار قمی معروف به اعرج (به معنای لنگ)، از موالیان ایرانی تبار عیسی بن موسی بن طلحه اشعری بود و از همین رو نسبت « اشعری » داشت. تاریخ ولادت وی معلوم نیست. سال وفاتش ۲۹۰ قمری مقارن با دوران غیبت صغری است. به گفته شیخ طوسی، وی از اصحاب امام حسن عسکری(ع) بود.اصلی ترین شاهد بر این مدعا مجموعه پرسش هایی است که وی از طریق نامه از آن حضرت پرسیده بود. این نامه نگاری ها می تواند نشانه ای بر مقام وکالت و نمایندگی او از سوی امام نزد شیعیان باشد.در منابع حدیث گاه از او با لقب مموله نیز یاد شده است. این لقب در برخی از منابع به شکل حموله آمده است. صفت مموله در برخی از منابع به مجموعه سوالاتی که وی از امام حسن عسکری(ع) پرسیده بوده است، اطلاق شده است.
آثار و جایگاه علمی
محمد بن حسن صفار را از برجسته ترین شیوخ حدیث قم دانسته اند و رجالیان با عباراتی که حاکی از بلندی جایگاه علمی وی و وثاقتش است از او سخن رانده اند.
تحصیلات
...
wikifeqh: محمدبن_حسن_صفار_قمی
[ویکی شیعه] ابو جعفر محمد بن حسن بن فروخ صفار قمی (درگذشت ۲۹۰ق) محدث و فقیه امامی و از هم عصران و یاران امام حسن عسکری(ع) است. گفته شده است صفار رسالات متعدد حدیثی داشته که به شکل مستقل به ما نرسیده است. کتاب بصائرالدرجات که مجموعه ای حدیثی با موضوع فضایل و ویژگی ها و دلائل امامان شیعه است، منسوب به اوست.
محمد بن حسن صفار قمی معروف به اعرج (به معنای لنگ)، از موالیان ایرانی تبار عیسی بن موسی بن طلحه اشعری بود و از همین رو نسبت « اشعری » داشت. تاریخ ولادت وی معلوم نیست. سال وفاتش ۲۹۰ قمری مقارن با دوران غیبت صغری است.
به گفته شیخ طوسی، وی از اصحاب امام حسن عسکری(ع) بود. اصلی ترین شاهد بر این مدعا مجموعه پرسش هایی است که وی از طریق نامه از آن حضرت پرسیده بود. این نامه نگاری ها می تواند نشانه ای بر مقام وکالت و نمایندگی او از سوی امام نزد شیعیان باشد.
محمد بن حسن صفار قمی معروف به اعرج (به معنای لنگ)، از موالیان ایرانی تبار عیسی بن موسی بن طلحه اشعری بود و از همین رو نسبت « اشعری » داشت. تاریخ ولادت وی معلوم نیست. سال وفاتش ۲۹۰ قمری مقارن با دوران غیبت صغری است.
به گفته شیخ طوسی، وی از اصحاب امام حسن عسکری(ع) بود. اصلی ترین شاهد بر این مدعا مجموعه پرسش هایی است که وی از طریق نامه از آن حضرت پرسیده بود. این نامه نگاری ها می تواند نشانه ای بر مقام وکالت و نمایندگی او از سوی امام نزد شیعیان باشد.
wikishia: محمد_بن_حسن_صفار_قمی