محمود شلتوت

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] محمود شلتوت(۱۸۹۳-۱۹۶۳م) مشهور به شیخ شلتوت عالم و مفسر اهل سنت متولد کشور مصر، از اساتید و رؤسای دانشگاه الازهر بود. وی از علمای مدافع تقریب بین مذاهب اسلام و از مؤسسان دارالتقریب بین المذاهب اسلامی بود. ارتباط مستمر با علمای شیعه از جمله آیت الله بروجردی، تأسیس کرسی فقه مقارن و صدور فتوای معروف جواز عمل بر اساس مذهب شیعه و زیدیه، از جمله اقدامات تقریبی اوست. شیخ شلتوت نسبت به مسائل سیاسی جهان اسلام نیز حساس بود، حضور در انقلاب مردمی مصر در سال ۱۹۱۹م، اعتراض به واقعه ۱۵ خرداد ایران و مخالفت با اقدام دولت ایران در به رسمیت شناختن اسرائیل در سال ۱۹۴۸م، از جمله موضع گیری هایی سیاسی اوست.
محمود شلتوت در سال ۱۸۹۳م در یکی از بخش های بحیره مصر متولد و پس از گذراندن دوره های مقدماتی تعلیم و تربیت و حفظ قرآن، در سال ۱۹۰۶م وارد دانشگاه مذهبی اسکندریه شد. وی بعد از فراغت از تحصیل در ۲۵ سالگی به عنوان استاد این دانشگاه معرفی شد. وی در سال ۱۹۱۹م هم زمان با انقلاب مردمی مصر با نوشتن مقالات و سخنرانی با مردم همراهی کرد. در سال ۱۹۲۸م شیخ مصطفی المراغی رئیس وقت دانشگاه الازهر، شیخ شلتوت را جهت تدریس به الازهر دعوت کرد. بعد از کناره گیری المراغی از ریاست الازهر به دلیل اختلاف با دربار مصر، شلتوت نیز از تدریس کناره گرفت و به وکالت در محاکم شرعی مشغول شد. شیخ شلتوت در سال ۱۹۳۷م با بازگشت دوباره شیخ مصطفی المراغی به دانشگاه الازهر به تدریس فراخوانده شد و در مدت حضورش سمت های زیادی بر عهده گرفت. وی در اکتبر سال ۱۹۵۸م توسط رئیس جمهور مصر به عنوان ریاست دانشگاه الازهر برگزیده شد و تا زمان وفاتش در سال ۱۹۶۳م در قاهره در این منصب باقی ماند.
شیخ شلتوت در مسیر تقریب و وحدت بین مذاهب اسلامی فعالیت هایی داشت که مهم ترین آنها عبارت اند از:

پیشنهاد کاربران

بپرس