مخیتار سباستاتسی ( ارمنی: Մխիթար Սեբաստացի؛ ۷ فوریهٔ ۱۶۷۶ – ۲۷ آوریل ۱۷۴۹ ) یک راهب کلیسای کاتولیک ارمنی و محقق و پژوهشگر برجسته علم الهیات و بنیانگذار «جماعت مخیتاریست» بود. استپانوس نازاریان وی را مسروپ ماشتوتس دوم نامیده است.
وی با نام «پطروس مانوک» در ۷ فوریه ۱۶۷۶ میلادی در شهر سیواس ( سباستیا ) در ارمنستان غربی به دنیا آمد. وی هنگام ورود به صومعه «صلیب مقدس» نام «مختیار» را برگزید. وی در سال ۱۶۹۶ میلادی به مقام کشیشی رسید. در سال ۱۷۰۱ میلادی به قصد تلاش در راه وحدت کلیسای ارمنی با کلیسای رم به قسطنطنیه رفت ولی او مورد اذیت و آزار ترکان قرار گرفت و در سال ۱۷۱۷ میلادی به جزیره سن لازار صومعه ارمنی و طریقت مخیتاریست ها را بنا نهاد. مختیار سباستاتسی در ۲۷ آوریل ۱۷۴۹ میلادی در صومعه درگذشت و در کلیسای آن صومعه به خاک سپرده شد.
مخیتاریست یا «جماعت مخیتاریست» که بر اساس اندیشه بنیان گذار آن یعنی مخیتار سباستاتسی که در آن واحد هم مذهبی بود و هم حکیمانه، تجدید حیات فکری و فرهنگی هم میهنانش بود. تند کردن آتش آیین و کیش و تحصیل زبان قدیم ارمنی، چاپ و نشر آثار مهم این زبان به صورتی صحیح و به قیمت ارزان، غنی کردن زبان ارمنی با ترجمه هایی از بهترین آثار ادبی مغرب زمین، راه انداختن تعلیماتی بر پایه بهترین اسلوب های اروپایی و متناسب با نیازمندیها و با نبوغ و استعداد ملت، و بالاخره فراخواندن ملت از طریق موعظه. [ ۱]
مخیتاریست ها با آثار علمی بسیار ارزنده خود در این امر دخیل بودند که ملت ارمنی و تاریخ و ادبیات و زبان او را به اروپا بشناسانند. از طرفی تماس بین ملت ارمنی و تمدن غرب را بر قرار کرده اند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوی با نام «پطروس مانوک» در ۷ فوریه ۱۶۷۶ میلادی در شهر سیواس ( سباستیا ) در ارمنستان غربی به دنیا آمد. وی هنگام ورود به صومعه «صلیب مقدس» نام «مختیار» را برگزید. وی در سال ۱۶۹۶ میلادی به مقام کشیشی رسید. در سال ۱۷۰۱ میلادی به قصد تلاش در راه وحدت کلیسای ارمنی با کلیسای رم به قسطنطنیه رفت ولی او مورد اذیت و آزار ترکان قرار گرفت و در سال ۱۷۱۷ میلادی به جزیره سن لازار صومعه ارمنی و طریقت مخیتاریست ها را بنا نهاد. مختیار سباستاتسی در ۲۷ آوریل ۱۷۴۹ میلادی در صومعه درگذشت و در کلیسای آن صومعه به خاک سپرده شد.
مخیتاریست یا «جماعت مخیتاریست» که بر اساس اندیشه بنیان گذار آن یعنی مخیتار سباستاتسی که در آن واحد هم مذهبی بود و هم حکیمانه، تجدید حیات فکری و فرهنگی هم میهنانش بود. تند کردن آتش آیین و کیش و تحصیل زبان قدیم ارمنی، چاپ و نشر آثار مهم این زبان به صورتی صحیح و به قیمت ارزان، غنی کردن زبان ارمنی با ترجمه هایی از بهترین آثار ادبی مغرب زمین، راه انداختن تعلیماتی بر پایه بهترین اسلوب های اروپایی و متناسب با نیازمندیها و با نبوغ و استعداد ملت، و بالاخره فراخواندن ملت از طریق موعظه. [ ۱]
مخیتاریست ها با آثار علمی بسیار ارزنده خود در این امر دخیل بودند که ملت ارمنی و تاریخ و ادبیات و زبان او را به اروپا بشناسانند. از طرفی تماس بین ملت ارمنی و تمدن غرب را بر قرار کرده اند.
wiki: مخیتار سباستاتسی