این مدرسه که اکنون بنام مدرسه چهار باغ شهرت دارد و بنام های مدرسه سلطانی و مدرسه مادرشاه نیز خوانده شده است از جهت ظرافت و نفاست معماری و کاشیکاری و حسن منظر و صفا و روحانیت بسیار ممتاز است . این مدرسه بفرمان شاه سلطان حسین صفوی آخرین پادشاه سلسله صفویه در سال ۱۱۱۸ ه.ق .بنیاد گذاشته شد و کتیبه منظومی بخط نستعلیق بسیار زیبا در داخل دالان وجود دارد و شعر آخر کتیبه که مشتمل بر ماده تاریخ نیز میباشد این است : [ مسجد سلطان عادل ماه برج مشرقین مدرس عالیجناب شاه دین سلطان حسین ] مساحت ساختمان و صحن مدرسه قریب ۸۵٠٠ متر مربع است و صحن آن بشکل مربع مستطیل است نهر بزرگی که از شعب زاینده رود است از وسط آن میگذرد. ساختمان مدرسه مثل اغلب مدارس قدیمه دو طبقه است و دور تا دور طبقه فوقانی و تحتانی ایوان های زیبا و خوش طرحی وجود دارد که در عقب آنها حجرات طلاب قرار گرفته است و ضمنا چهار ایوان در وسط چهار ضلع ساختمان بنا شده است . ایوان جنوبی مدرسه منتهی به گنبد عظیم و باشکوهی میشود.
