مردم برزیل

مردم برزیل جمعیت ساکن کشور برزیل هستند که در قاره آمریکای جنوبی واقع شده است. برزیلی ها عمدتاً پرتغالی زبان بوده و به گویش برزیلی این زبان تکلم می کنند. تار مردم برزیل آمیخته از اقوام بومی برزیلی و مهاجران اروپایی است. همچنین اقلیت قابل توجهی از آفریقایی تبارها در برزیل بسر می برند که از دوران برده داری تا کنون در این کشور بوده اند. در برزیل غیر از این اقوام اقلیتی از عرب های مهاجر نیز وجود دارد. بیشتر برزیلی ها مسیحی کاتولیک هستند. [ نیازمند منبع]
برزیل دارای تنوع زیستی بسیار زیادی است، و بسیاری از نژادها و گروه های قومی را درخود جای داده است. در کل، برزیلی ها نوادگان چهار گروه مهاجر هستند:
• سرخ پوستان آمریکای جنوبی، بویژه بومی های برزیل، که نوادگان گروه های انسانی هستند که در حدود ۹۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، از سیبری به سمت برزیل مهاجرت کردند و با عبور از تنگه برینگ به برزیل رسیدند. [ نیازمند منبع]
• استعمارگران پرتغالی، که از زمان کشف برزیل در سال ۱۵۰۰ تا زمان استقلال این کشور در سال ۱۸۲۲به این کشور مهاجرت کردند.
• سیاه پوستان که از سال ۱۵۳۰ تا پایان دوران انتقال برده در سال ۱۸۵۰ به برزیل وارد شدند. [ نیازمند منبع]
• گروه های متنوع مهاجران از اروپا، آسیا و خاورمیانه که در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم به برزیل پا گذاشتند.
مردم شمال آسیا در سه دوره به قاره آمریکا گام گذاشتند. سرخ پوستان برزیل احتمالاً نوادگان نخستین دور از مهاجران شمال آسیا هستند که ۹۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح به برزیل پا گذاشتند. گروه های اصلی بومی های برزیل عبارت بودند از توپی - گووارانی، جه، آراواکس و کارائیبا
مهاجرت اروپائیان به برزیل در قرن شانزدهم و با مهاجرت گسترده پرتغالی ها آغاز شد. در دو قرن اول استعمار، ۱۰۰٬۰۰۰ پرتغالی وارد برزیل شدند که می توان گفت به طور متوسط سالانه ۵۰۰ نفر از پرتغال به برزیل مهاجرت کرده اند. در قرن هجدهم، ۶۰۰٬۰۰۰ پرتغالی وارد برزیل شدند که می توان گفت به طور متوسط سالانه ۱۰٬۰۰۰ نفر از پرتغال به برزیل مهاجرت کرده اند. نخستین منطقه برزیل که پرتغالی ها در آن اسکان یافتند شمال شرقی این کشور بود. دیری نپایید که استعمارگران در منطقه جنوب شرقی برزیل اسکان یافتند. پرتغالی ها در قرن هجدهم در مرکز برزیل اسکان یافتند. پرتغالی ها تنها گروه نژادی بودند که در سرتاسر برزیل پراکنده شدند.