مروارید، گروه
این گروه تئاتری را شاهین سرکیسیان تشکیل داد. در آن زمان در گروه هنر ملی، به سرپرستی عباس جوانمرد، که عمدتاً نمایش های بومی و فولکلوریک را اجرا می کردند، انشعاب رخ داد. سرکیسیان تحصیل کردۀ فرانسه بود و طرز تفکر اروپایی داشت؛ او که پیرو نظریۀ استانیسلاوسکی و شیوۀ نمایش نامه نویسی آنتون چخوف و آرتور میلر بود، گروه مروارید را به راه انداخت. بهمن فُرسی، علی نصیریان، خجسته کیا، اسماعیل شنگله و اسماعیل داورفر نیز جزو انشعابیان بودند، که به گروه مروارید پیوستند. آنان ابتدا نمایش نامۀ پوشاندن آن هایی که برهنه اند، اثر لوئیجی پیراندلو، و سپس سیاه از نصیریان، و گلدان از فُرسی، را بر روی صحنه بردند. سرکیسیان در ۱۳۴۵ فوت کرد، اما تا قبل از آن نمایش های محلل از علی نصیریان، چنگال نوشتۀ صادق هدایت، در راه کاردیف و قفس از یوجین اونیل، بهارهای از دست رفته اثر پل واندنبرگ، و روزنۀ آبی از اکبر رادی، را با این گروه بر روی صحنه برد.
این گروه تئاتری را شاهین سرکیسیان تشکیل داد. در آن زمان در گروه هنر ملی، به سرپرستی عباس جوانمرد، که عمدتاً نمایش های بومی و فولکلوریک را اجرا می کردند، انشعاب رخ داد. سرکیسیان تحصیل کردۀ فرانسه بود و طرز تفکر اروپایی داشت؛ او که پیرو نظریۀ استانیسلاوسکی و شیوۀ نمایش نامه نویسی آنتون چخوف و آرتور میلر بود، گروه مروارید را به راه انداخت. بهمن فُرسی، علی نصیریان، خجسته کیا، اسماعیل شنگله و اسماعیل داورفر نیز جزو انشعابیان بودند، که به گروه مروارید پیوستند. آنان ابتدا نمایش نامۀ پوشاندن آن هایی که برهنه اند، اثر لوئیجی پیراندلو، و سپس سیاه از نصیریان، و گلدان از فُرسی، را بر روی صحنه بردند. سرکیسیان در ۱۳۴۵ فوت کرد، اما تا قبل از آن نمایش های محلل از علی نصیریان، چنگال نوشتۀ صادق هدایت، در راه کاردیف و قفس از یوجین اونیل، بهارهای از دست رفته اثر پل واندنبرگ، و روزنۀ آبی از اکبر رادی، را با این گروه بر روی صحنه برد.
wikijoo: مروارید،_گروه